Μαθητής με διαταραχές του αυτιστικού φάσματος εκδιώχθηκε από το σχολείο κατόπιν απαίτησης ομάδας γονέων. Οι συγκεκριμένοι γονείς θέλησαν ο μαθητής να φύγει από την τάξη των παιδιών τους θεωρώντας πως η παρουσία του στη σχολική αίθουσα παρεμπόδιζε τη εκπαιδευτική διαδικασία και έβλαπτε την πρόοδο τους.
Για την επίτευξη του στόχου τους απευθύνθηκαν στον εισαγγελέα ζητώντας αρωγή. Ο εισαγγελέας ανταποκρίθηκε στο αίτημά τους και μία εβδομάδα μετά κατέφτασε στο σχολείο εισαγγελική εντολή που αξίωνε την απομάκρυνση του εν λόγω μαθητή για τουλάχιστον μία εβδομάδα, μέχρι να ηρεμήσουν τα πράγματα, όπως χαρακτηριστικά αναφερόταν .
Ποιος όμως θα επέστρεφε σε ένα σχολείο όπου ξέρει ότι είναι ανεπιθύμητος και εισαγγελικά απειλούμενος; Και άραγε ποιος φταίει περισσότερο; Οι γονείς που λειτούργησαν κατ’ αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο ή το κράτος που με τη στάση και την ανοχή που επιδεικνύει σε τέτοιου είδους συμπεριφορές, καλλιεργεί αντιλήψεις και συμπεριφορές ρατσιστικές και αντικοινωνικές;
Τα όρια της υπομονής κάποιων γονέων όμως εξαντλήθηκαν. Κάποιοι απ’ αυτούς αρνήθηκαν να συνεχίσουν να περιμένουν την υλοποίηση των υποσχέσεων που τόσα χρόνια τους έδινε η πολιτεία και γι’ αυτό άρχισαν να κινούνται δικαστικά. Την άνοιξη του 2009 μητέρα μαθητή που πάσχει από αυτισμό, μέσω της δικαστικής οδού, απαίτησε από το Ελληνικό Κράτος αποζημίωση γιατί βάσει του ισχύοντος νόμου στο παιδί της έπρεπε να παρέχετε Παράλληλη Στήριξη από ειδικευμένο παιδαγωγό στην σχολική τάξη, αλλά η πολιτεία δεν την προσέφερε.
Η έκβαση της δίκης ήταν θετική για τη μητέρα αφού τα Ελληνικά Δικαστήρια της επιδίκασαν 900 ευρώ αποζημίωση για κάθε μήνα που το παιδί της δε λάμβανε παράλληλη στήριξη στο δημόσιο σχολείο. Έτσι υπάρχει πια το δεδικασμένο, που μπορεί να αποτελέσει ισχυρό όπλο στα χέρια των γονέων με αντίστοιχα προβλήματα και που θα τους βοηθήσει να διεκδικήσουν όλα όσα τα παιδιά τους δικαιούνται σύμφωνα με το νόμο αλλά δεν τους παρέχονται.
Πηγή: paidorama.com
Για την επίτευξη του στόχου τους απευθύνθηκαν στον εισαγγελέα ζητώντας αρωγή. Ο εισαγγελέας ανταποκρίθηκε στο αίτημά τους και μία εβδομάδα μετά κατέφτασε στο σχολείο εισαγγελική εντολή που αξίωνε την απομάκρυνση του εν λόγω μαθητή για τουλάχιστον μία εβδομάδα, μέχρι να ηρεμήσουν τα πράγματα, όπως χαρακτηριστικά αναφερόταν .
Ποιος όμως θα επέστρεφε σε ένα σχολείο όπου ξέρει ότι είναι ανεπιθύμητος και εισαγγελικά απειλούμενος; Και άραγε ποιος φταίει περισσότερο; Οι γονείς που λειτούργησαν κατ’ αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο ή το κράτος που με τη στάση και την ανοχή που επιδεικνύει σε τέτοιου είδους συμπεριφορές, καλλιεργεί αντιλήψεις και συμπεριφορές ρατσιστικές και αντικοινωνικές;
Τα όρια της υπομονής κάποιων γονέων όμως εξαντλήθηκαν. Κάποιοι απ’ αυτούς αρνήθηκαν να συνεχίσουν να περιμένουν την υλοποίηση των υποσχέσεων που τόσα χρόνια τους έδινε η πολιτεία και γι’ αυτό άρχισαν να κινούνται δικαστικά. Την άνοιξη του 2009 μητέρα μαθητή που πάσχει από αυτισμό, μέσω της δικαστικής οδού, απαίτησε από το Ελληνικό Κράτος αποζημίωση γιατί βάσει του ισχύοντος νόμου στο παιδί της έπρεπε να παρέχετε Παράλληλη Στήριξη από ειδικευμένο παιδαγωγό στην σχολική τάξη, αλλά η πολιτεία δεν την προσέφερε.
Η έκβαση της δίκης ήταν θετική για τη μητέρα αφού τα Ελληνικά Δικαστήρια της επιδίκασαν 900 ευρώ αποζημίωση για κάθε μήνα που το παιδί της δε λάμβανε παράλληλη στήριξη στο δημόσιο σχολείο. Έτσι υπάρχει πια το δεδικασμένο, που μπορεί να αποτελέσει ισχυρό όπλο στα χέρια των γονέων με αντίστοιχα προβλήματα και που θα τους βοηθήσει να διεκδικήσουν όλα όσα τα παιδιά τους δικαιούνται σύμφωνα με το νόμο αλλά δεν τους παρέχονται.
Πηγή: paidorama.com