Τα καθημερινά νέα μας

Μάλλον για κριθαράκι μου μοιάζει φιλενάδα!!!
Περαστικούλια σου.

Κοριτσάκια μου χάθηκα το ξέρω, μου λείψατε πολύ πολύ!!!
ΕΛιζάκι με το μπλοκ σου έχω ένα θεματάκι, μόνο να το βλέπω και να το χαίρομαι μπορώ, ανάρτηση ούτε λόγος αν και έχω προσπαθήσει πολλάκις. Τελευταία ήθελα να σας ευχηθώ καλή σχολική χρονιά για τη Ναντίνα και έγραψα κι ολόκληρο κειμενάκι και πάει χάθηκε και δεν το δέχεται... Δεν ξέρω αν κάνω εγώ κάτι λάθος αλλά σε άλλα μπλοκ έχω καταφέρει και έχω γράψει, στης Κάλλι ας πούμε, αν δεν κάνω λάθος
Τώρα, περαστικά Κάλλι, νομίζω πως είναι κάποια επιπεφυκίτιδα, Άνοιξη και Φθινόπωρο είναι το φόρτε της, η μαμά μου είχε όλο το καλοκαίρι, την ενοχλούσαν η θάλασσα, η άμμος, το αντιηλιακό, το σαμπουάν, ακόμη κι ο ήλιος... πολύ ζόρι και πρήξιμο αλλά πρεπει να έχεις και φαγούρα, να θες να το τρίψεις αλλιώς είναι μάλλον κριθαράκι, περίμενε την πανσέληνο να βρεις κάποιον πρωτοτοκο να στο γαυγίσει, έτσι λένε στα χωριά!!!
Καλή σχολική χρονιά και στη Νεφέλη και σ΄όλα τα παιδάκια!!! Μαζί μ΄αυτά κι η Ευγενούλα μου, που πήγε παιδικό, και προσαρμόστηκε και τώρα πλέον πηγαίνει με χαρά αφούπεράσαμε την φάση του δεν ξεκολλάω απο τη μαμά, τους εφιάλτες και το φανταστικό παιδάκι που πάει στον παιδικό κι είναι η μαμά του, τώρα έχει χαρά πουπαίζει με τα παιδάκια και η μαμά της την παιρνει όταν τελειώσει το φαγητό στο σπιτι και το παιχνίδι με τα άλλα παιδάκια, λέει πως αγαπάει και τις δασκάλες της και όλο και τραγουδάει αυτά που μαθαίνει!!! Κόλλησε και συνάχι, το κουβάλησε στο σπίτι και ο μικρούλης πνίγεται και δεν μπορεί να αναπνεύσει απο το μπούκωμα και ενώ το πολύ μυξαριό τελειώσε έχει χουρχουρητούλι και πήρα για πάλι τον παιδίατρο και μου είπε να του δώσω εκτός απο ζιρτέκ και οτριβίν, και σήμερα δε μπόρεσα να του δώσω ούτε το φρουτάκι του, α ναι, μήλο και αχλαδάκι και η μπανάνα περιμένει τη σειρά της στην ουρά... αλλά πολύ κλάμα και ουρλαιχτό απο το μπούκωμα και έτσι ούτε να θηλάσει δε μπορεί, οπότε σήμερα δεν έχει φρουτούγκους!!!
Θα τα πούμε και πιο λεπτομεριακώς, τώρα πρέπει να πάρω την Ευγενούλα απο τον παιδικό, την παηγαίνω 9 με 9:30 και την παίρνω 13:00 με 13:30. Φιλάκια!!!

Τι λες τώρα; Η Ευγενούλα πήγε παιδικό; Καλή αρχή και σε εσάς Μαράκι μου.

Για ξαναδοκίμασε τώρα κι αν δεν μπορείς ακόμα να το κοιτάξω κάπως διαφορετικά!

Φιλιά πολλά στα ζουζουνάκια σου!

Ελιζάκι, ευχαριστούμε παρα πολύ, η αλήθεια είναι ότι η Ευγενία επέμενε πα΄ρα πολύ για τον παιδικό, κάθε φορά που πήγαινε στην τουαλέτα έλεγε, τώρα θα πάω στον παιδικό, τι εδώ θα κάτσω και κάθε παιδάκι που γνώριζε στο παρκο το ρωτούσε αν πηγαίνει σχολείο και όταν έβλεπε σχολικό τρελαινόταν. Πήγε και η φιλενάδα της και γειτόνισσα, οποτε τη στείλαμε κι εμείς στον ίδιο και έχει τρελή χαρά που παιζει με τα παιδάκια και αγαπάει τις δασκάλες της και τρώει και στο τραπέζι, σχεδόν όλο φαί της χωρίς να διαλέγει (εγώ της μαγειρεύω), της βάζουν και σαλιάρα άκουσον άκουσον, και την κρατάει, και όταν γυρίζει σπίτι θέλει νάνι και δεν κάνει χαζομάρες όπως λέει και η ίδια, και όλο σιγοτραγουδάει, το μια ψείρα εδώ, μια ψείρα εκεί, μια ψείρα παραπέρα... και άλλα πολλά. Βγάζει και τα ρουχαλάκια της και τα πάει στα άπλυτα και τα παππουτσάκια της στην άκρη και πίνει πιο συχνά νερό και πάει στην τουαλέτα μόνη της γιατί εκει έχουμε μικρούλες και της καλοάρεσαν και τώρα το γιογιο μας είναι άχρηστο. Κάνει και κοτσιδάκια επιτέλους που κόντευε να τυφλωθεί με τη μαλλούρα μες στα μάτια και σήμερα τη ρώτησα, να σου κάνω κι εγώ κοτσιδάκια; Και μου λέει είσαι δασκάλα; Λέω κι εγώ, αν σε βολεύει, είμαι δασκάλα, κάτσε να σου κάνω... και μου απάνταει, καλά δασκάλα μου!!! Αλλά το πιο σημαντικό, επιτέλους κάθεται και μόνη της και ασχολείται με τα παιχνίδια της και ζωγραφίζει και κάνει πράγματα νιώθοντας ασφάλεια για τον εαυτό της, δε με θέλει συνέχεια πάνω απο το κεφάλι της, μπορώ να κάνω κι εγώ μια δουλειά, να κάτσω σαν άνθρωπος. Άλλο παιδάκι σας λέω, άλλο παιδί, και ακόμη πιο κοινωνική που ήταν και με το παραπάνω αλλά τώρα πιάνει κουβέντα με τους πάντες, και τι κάνεις, και πως πάει; Και αμα τη ρωτήσεις πως τη λένε, λέει εσένα πως σε λένε... και μετά λέει το δικό της, που απο ΝΙ με τον καιρό έγινε ΝΙΑ και μετά ΝΙΝΙΑ και τώρα προσπαθούμε και για το ΕΥΓΕΝΙΑ ολόκληρο. Που να την ακούσετε να λέει, καλά είμαι, η μαμά καλά, ο μπαμπάς καλά, ο μπέμπης καλά... εσένα η μαμά σου τι κάνει, ο μπαμπάς σου, ο μπέμπης σου; Έπρεπε όλοι να έχουν μπέμπη... τώρα πια το κατάλαβε ότι δεν έχουν όλοι αλλά μαμά και μπαμπά γιατί να μην έχουν όλοι; Έχουμε ένα θέμα... η δασκάλα μας είπε ότι είναι πανέξυπνη και δεν παραμυθιάζεται εύκολα, θέλει πολυ μπουρου μπούρου. Και πάνω απ΄όλα έγινε διεκδικητική κάπως... προχθές μια φίλης της πήγε να της πάρει ένα παιχνίδι της εδώ στο σπίτι και ήθελε να το παίξει αυτή και της το βούτηξε αγρίως, και με εξέπληξε και έπρεπε πρωτοφανώς να τη μαλώσω κάπως αλλά όχι και πολύ, είπαμε να ξεφύγουμε λίγο απο το προφίλ "κοτούλα", να μην τις αρπάζουμε, να ορμάμε και λίγο. Αλλά μετά άρχισε να λέει στη φίλη της που είχε πάρει όλα τα μπισκότα μπροστά της, "γιατί δε μου δώνεις;" και της έβαλε στο στόμα κάμποσα και της απαντάει τη δικιά μου "με μπούκωσες". Ήταν όλα τα λεφτά κι οι δυό τους!!! Και άλλα πολλά, πρέπει να επισκεφτώ το θέμα με τις ατάκες γιατί έχω πολύ υλικό!!!

Δεν ξέρω πια Μαρία εννοείς Ελιζάκι αλλά εγώ νομίζω πως μπορώ να απαντήσω στο θέμα του θηλασμού, μιας και η συμφοιτήτρια και συντοπίτισσα και επίσης μωρομάνα Μαρία θα είναι μάλλον κι αυτή πολυάσχολη!!! Βάσω για τα δοντάκια έχω να πω πως κι ο δικός μου εδώ και σχεδόν δύο μήνες έχει φαγούρα και βάζει τα πάντα στο στόμα και του πήρα βολικές κουδουνίστρες, η πιπίλα του φέρνει αναγούλα και του αρέσει να τρώει τα χέρια του, τα ρούχα του και ότι βρει τέλος πάντων, τα ξύνει και στα δικά μου δάχτυλα, ο παιδίατρος μου είπε πως φουσκώνουν τα ούλα και προετοιμάζονται αλλά είναι ακόμη νωρίς και θα πρέπει να περιμένουμε, είναι φυσιολογικό, αν βγαλει δόντια θα το καταλάβω αμέσως μιας και θηλάζω γιατί θα με τσιμπήσει η μυτούλα που θα σκάσει. Όσο για τις πληγωμένες θηλές, τι μου θύμισες, πριν τρεις εβδομάδες είχα το τελευταίο κρούσμα εκεί που είπα πως ξεμπέρδεψα με αυτή την ευαισθησία. Εγώ προσωπικά έχω κάνει την πουρελάν πλούσια αλλά κατάλαβα πως θέλει να μένει το στήθος στον αέρα για λίγο να στεγνώσει και μετά να βάλω ξανα το επίθεμα και με τον καιρό, τρεις μέρες με μια εβδομάδα ανάλογα με την πληγή, γιατρεύεται. Εμένα κάνει κύστες, τι κύστες δηλαδή που είναι κανονικές φουσκάλες, σαν να με χτύπησε το παππούτσι και μετά ξφλουδίζει και αν δαγκώσει το σημείο που έφυφε η πετσούλα, τρέχει αίμα, κοίτα το αίμα δεν κάνει κακό στο παιδί (μη γίνεται και της πλημμύρας) να πιει λίγο με το γάλα, στην αρχή του θηλασμού που πονάει κιόλας αλλά μετά σταματάνε και τα δυο και ο πόνος και το αίμα, και στο τέλος μόνο ίσως σε ξαναπονέσει όταν αφήσει το στήθος, να βάζεις το μικρό σου δαχυλάκι, να μην το τραβάς. Εγώ δεν τον άφηνα να το τραβολογάει. Θέλει λίγο πείσμα και αντοχή στον πόνο και πιστεψε με μη βάλεις τίποτα, απο μόνο του θα γιατρευτεί. Τώρα, ο μικρούλης σου πιστεύω ότι περνάει τη φάση που λέγεται και "άλμα ανάπτυξης" και γίνεται πιο λιχούδης και λαιμαργος συνάμα το μπουκάλι τον κάνει τεμπελάκο και καλοπερασάκια και δεν θέλει να ζοριστεί, όσο στρίτζω και αν ακούγομαι, εγώ προτείνω άστον να κλάψει και θα πεινάσει και αν δει πως το μόνο που υπάρχει είνα αυτό, θα το δεχτεί. Είναι να το πάρει αποφαση, λαικά να σπάει ο τσαμπουκάς του που λέω κι εγώ για το δικό μου όταν γίνεται ιδιοτροπάκι, ας κλάψει και μισή ώρα, πως το γράφεις να μου πεις τώρα αυτό... κάντο και μετα θα πάρει το στήθος, γιατί αν του κάνεις το χατήρι, και θηλάζει πιο αραια, θα χαθεί και το γάλα σου και θα πάθεις υπογαλακταιμία, λιγότερη ζήτηση, λιγότερη παραγωγή που λένε, και μετά θα σταματήσει τελείως. Και όση ώρα και αν μείνει το γάλα στο στήθος δεν παθαίνει τίποτε και δεν αλλάζει η γεύση του, δεν είναι σαν του ψυγείου που μπαγιατεύει, σκέψου ότι τη νύχτα κάνουμε και έξι και παραπάνω ώρα να τα θηλάσουμε αλλά το πρωί ή μες στη νύχτα, το τρώνε με λαχτάρα. Και όταν θα αρχίσετε φρούτο σαν κι εμας ή και σουπίτσα αργότερα και αν τρώνε και γιαουρτάκι το απόγευμα, τότε θα γίνει ακόμη πιο αραιή η ανάγκη τους για γάλα ώσπου θα περιοριστεί στο πρωί - μεσημέρι - βράδυ, ή πρωί - βράδυ. Που εγώ έχω δύο φίλες που το συνέχισαν έτσι μέχρι που το μωρό τους έγινε 1,5 χρονών και άλλες και πολύ περισσότερο και έτσι θέλω και εγώ, ε αυτό το γάλα που μένει 12 ωρες μες στο στήθος και μαζεύεται, είναι το ίδιο καλό και μάλιστα ότι καλύτερο για τα μωρά μας για χίλιους δυο λόγους, και δεν θα μιλήσω για αντισώμτα και άλλα τέτοια αλλά προχθές η μαμά μου άκουσε και είδε για να είμαι ακριβής στην τηλεόραση να λένε πως τα μωράκια που θηλάζουν, το βάρος που προσλαμβάνουν είναι μυικός ιστός σε αντίθεση με αυτά που πίνουν ξένο γάλα και είναι περισσότερο λίπος. Οπότε αν έχετε και παραπανίσιο βάρος, ας είναι καλύτερα μυες. Εγώ θυμάμαι, και δεν κάνω πλάκα αλλά μιλάω πολύσοβαρά, την Ευγενία μέχρι που άρχισε να τρέχει και μου έγινε τσάκνο, μες στην κυταρρίτιδα και τα μπουτάκια της όλο τρύπες τρύπες, είχα φρικάρει και δεν ήταν παχουλό μωρό, κανονική πάνω στην μεσαία καμπύλη ανάπτυξης και πιο ψηλή, ενώ ο μπέμπης έχει απειροελάχιστη αν ζουλιχτεί κάπου, δεν ξέρω αν φταίει που είναι και αγόρι αλλά είναι γενικά πολύ σφιχτό μωρό και ενώ το βλέπεις και λες είναι κανονικος αδύνατος, αυτό που είπε ο παιδάτρος είναι τον πιάνεις, τον παίρνεις αγκαλιά και καταλαβαίνεις πως είναι καλό μωρό, βαρύ και γεμάτο, έχει και τις διπλίτσες στα μπουτάκια του, και όπως είπε, τώρα με τα φρουτάκια και τις σουπίτσες θα παχύνει για τα καλά!!! Αν έχεις κι άλλες απορίες και μπορώ να σου τις λύσω... πες ε;

Την καλημέρα μου στην παρέα! Κριθαράκι δεν είναι, μάλλον κάποιο τσίμπημα από κουνούπι το οποίο ήταν περισσότερο μολυσμένο. Ήδη έχει καλμάρει αρκετά αλλά ακόμη έχει σημάδι.

Ο μικρός το βράδυ μου ξανά αναίβασε πυρετό 39,6! Μετά το πονστάν άρχισε να πέφτει μετά από μία ωρα! Τώρα ακόμη κοιμάται το πουλάκι μου. Είναι που είναι αδύνατος, τώρα θα αδυνατίσει πάλι, τα νεύρα μου μέσα. Δεν δέχεται και πολλά πολλά όταν είναι έτσι... ούτε το θερμόμετρο να του βάλω πόσο μάλλον για κομπρέσες!

Ευτυχώς κάτι κοιμήθηκα το βράδυ παραπάνω.

tinkerbell έγραψε:Ελιζάκι, ευχαριστούμε παρα πολύ, η αλήθεια είναι ότι η Ευγενία επέμενε πα΄ρα πολύ για τον παιδικό, κάθε φορά που πήγαινε στην τουαλέτα έλεγε, τώρα θα πάω στον παιδικό, τι εδώ θα κάτσω και κάθε παιδάκι που γνώριζε στο παρκο το ρωτούσε αν πηγαίνει σχολείο και όταν έβλεπε σχολικό τρελαινόταν. Πήγε και η φιλενάδα της και γειτόνισσα, οποτε τη στείλαμε κι εμείς στον ίδιο και έχει τρελή χαρά που παιζει με τα παιδάκια και αγαπάει τις δασκάλες της και τρώει και στο τραπέζι, σχεδόν όλο φαί της χωρίς να διαλέγει (εγώ της μαγειρεύω), της βάζουν και σαλιάρα άκουσον άκουσον, και την κρατάει, και όταν γυρίζει σπίτι θέλει νάνι και δεν κάνει χαζομάρες όπως λέει και η ίδια, και όλο σιγοτραγουδάει, το μια ψείρα εδώ, μια ψείρα εκεί, μια ψείρα παραπέρα... και άλλα πολλά. Βγάζει και τα ρουχαλάκια της και τα πάει στα άπλυτα και τα παππουτσάκια της στην άκρη και πίνει πιο συχνά νερό και πάει στην τουαλέτα μόνη της γιατί εκει έχουμε μικρούλες και της καλοάρεσαν και τώρα το γιογιο μας είναι άχρηστο. Κάνει και κοτσιδάκια επιτέλους που κόντευε να τυφλωθεί με τη μαλλούρα μες στα μάτια και σήμερα τη ρώτησα, να σου κάνω κι εγώ κοτσιδάκια; Και μου λέει είσαι δασκάλα; Λέω κι εγώ, αν σε βολεύει, είμαι δασκάλα, κάτσε να σου κάνω... και μου απάνταει, καλά δασκάλα μου!!! Αλλά το πιο σημαντικό, επιτέλους κάθεται και μόνη της και ασχολείται με τα παιχνίδια της και ζωγραφίζει και κάνει πράγματα νιώθοντας ασφάλεια για τον εαυτό της, δε με θέλει συνέχεια πάνω απο το κεφάλι της, μπορώ να κάνω κι εγώ μια δουλειά, να κάτσω σαν άνθρωπος. Άλλο παιδάκι σας λέω, άλλο παιδί, και ακόμη πιο κοινωνική που ήταν και με το παραπάνω αλλά τώρα πιάνει κουβέντα με τους πάντες, και τι κάνεις, και πως πάει; Και αμα τη ρωτήσεις πως τη λένε, λέει εσένα πως σε λένε... και μετά λέει το δικό της, που απο ΝΙ με τον καιρό έγινε ΝΙΑ και μετά ΝΙΝΙΑ και τώρα προσπαθούμε και για το ΕΥΓΕΝΙΑ ολόκληρο. Που να την ακούσετε να λέει, καλά είμαι, η μαμά καλά, ο μπαμπάς καλά, ο μπέμπης καλά... εσένα η μαμά σου τι κάνει, ο μπαμπάς σου, ο μπέμπης σου; Έπρεπε όλοι να έχουν μπέμπη... τώρα πια το κατάλαβε ότι δεν έχουν όλοι αλλά μαμά και μπαμπά γιατί να μην έχουν όλοι; Έχουμε ένα θέμα... η δασκάλα μας είπε ότι είναι πανέξυπνη και δεν παραμυθιάζεται εύκολα, θέλει πολυ μπουρου μπούρου. Και πάνω απ΄όλα έγινε διεκδικητική κάπως... προχθές μια φίλης της πήγε να της πάρει ένα παιχνίδι της εδώ στο σπίτι και ήθελε να το παίξει αυτή και της το βούτηξε αγρίως, και με εξέπληξε και έπρεπε πρωτοφανώς να τη μαλώσω κάπως αλλά όχι και πολύ, είπαμε να ξεφύγουμε λίγο απο το προφίλ "κοτούλα", να μην τις αρπάζουμε, να ορμάμε και λίγο. Αλλά μετά άρχισε να λέει στη φίλη της που είχε πάρει όλα τα μπισκότα μπροστά της, "γιατί δε μου δώνεις;" και της έβαλε στο στόμα κάμποσα και της απαντάει τη δικιά μου "με μπούκωσες". Ήταν όλα τα λεφτά κι οι δυό τους!!! Και άλλα πολλά, πρέπει να επισκεφτώ το θέμα με τις ατάκες γιατί έχω πολύ υλικό!!!

Καλέ εσείς έχετε προσαρμοστεί πλήρως!!! Μακάρι όλα τα παιδάκια να ήταν σαν την Ευγενία!
Σε βλέπω Μαράκι μου να βγάζεις μαλλί στη γλώσσα από το πολύ μπουρου μπουρου στην κόρη για να καταλαβαίνει ορισμένα πράγματα.
Χαίρομαι ιδιαίτερα που της έκανε καλό ο παιδικός σταθμός, όντως την άλλαξε τελείως. Και εσύ θα είσαι σίγουρη ότι το κοριτσάκι σου περνάει όμορφα με τα άλλα παιδάκια!

Kalli έγραψε:Την καλημέρα μου στην παρέα! Κριθαράκι δεν είναι, μάλλον κάποιο τσίμπημα από κουνούπι το οποίο ήταν περισσότερο μολυσμένο. Ήδη έχει καλμάρει αρκετά αλλά ακόμη έχει σημάδι.

Ο μικρός το βράδυ μου ξανά αναίβασε πυρετό 39,6! Μετά το πονστάν άρχισε να πέφτει μετά από μία ωρα! Τώρα ακόμη κοιμάται το πουλάκι μου. Είναι που είναι αδύνατος, τώρα θα αδυνατίσει πάλι, τα νεύρα μου μέσα. Δεν δέχεται και πολλά πολλά όταν είναι έτσι... ούτε το θερμόμετρο να του βάλω πόσο μάλλον για κομπρέσες!

Ευτυχώς κάτι κοιμήθηκα το βράδυ παραπάνω.

Στο μάτι βρήκε να σε τσιμπήσει; Αφού περνάει μη μιλάς καθόλου!!! Φιλάκι να του δώσω;

Περαστικούλια στο Γιωργάκη. Ταλαιπωρείται το μικρούλη μου. Σήμερα πως είναι;

Καλημέρα από την ταλαίπωρη οικογένεια! Σήμερα ο μικρός τραγουδάει! χιχιχι Στις 4.50 π.μ.του ανέβηκε στο 39,6 και μετά από μία ώρα άρχισε να κατεβαίνει! Πριν μισή ώρα του έδωσα πονστάν γιατί ετοιμαζόταν να ανεβάσει πάλι. Ευτυχώς και έφαγε, όρεξη είχε, ευδιάθετος! Δόξα το Θεό μάλλον 3ήμερο το βλέπω.

Δροσούλα ε;

Δηλαδή ίωση των τριών ημερών! Να περάσει και να μην ξαναγυρίσει που λένε!!!

Και το πάει για βροχή. Μ' αρέσει τρελά!

Το Σάββατο, όπως είπα και αλλού, η βροχή μπορεί να μας έκλεισε μέσα αλλά εμείς δεν πτοηθήκαμε καθώς το απόγευμα είχαμε παρεούλα! Τις φίλες μας από την παιδική χαρά.
Μου αρέσει πολύ η καινούργια μας γειτονιά γιατί γύρω από το σπίτι μας μένουν όλες οι φιλενάδες μας. Και των κοριτσιών μου αλλά και της μαμάς.
Οπότε ρίχνουμε μερικά τηλέφωνα και τσουπ! νατες για καφεδάκι και για παιχνίδι. Πάμε μαζί και κολυμβήτηριο. Σας το 'πα αυτό;
Έτσι λοιπόν, έγινε και το απόγευμα του Σαββάτου, αφού ούτως ή άλλως δεν μπορούσαμε να κατέβουμε στην πλατεία για παιχνίδι αφού όλα ήταν μέσα στη λάσπη!!!
Μαζευτήκαμε λοιπόν στο σπίτι. Οι μικρές, όλα κορίτσια περικαλώ, έπαιξαν με την ψυχή τους, και οι μαμάδες απόλαυσαν το καφεδάκι τους στο μπαλκόνι με την υπέροχη θέα!!!!
Κάποια στιγμή και από το πολύ παιχνίδι τα ζουζούνια μας πείνασαν και παραγγείλαμε πίτσες, φτιάξαμε και μια σαλάτα και ντερλικώσαμε όλοι μαζί!!!
Το διαλύσαμε κατά τις 10:30 το βράδυ, εξουθενωμένες αλλά με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά!!!!
Σήμερα Δευτέρα και έχουμε δώσει ραντεβού κατά τις 7 για βουτιές στο κολυμβήτηριο. Αχ πολύ μου αρέσει που βρήκαμε αμέσως παρέες στην καινούργια μας γειτονιά!!!

Ωραία τα περνάτε στην γειτονιά σας! Εμένα δεν μου άρεσε η βροχή! Ωραία η δροσούλα πριν αλλά άνευ βροχής!

Σήμερα με έχουν πάλι τρελάνει τα μικρά μέχρι να κοιμηθούν!!

Εμείς την περασμένη εβδομάδα, Παρασκευή 24/09 στις 07:55 το πρωί...μπουσουλήσαμε!!!!!!!

Εχω καμμια 15 αρια μερες που του στρωνω κουβερτες στο πατωμα και τον αφηνω με τα παιχνιδια του και στριφογυριζει....σηκωσε τον πισινο του, εκανε δυο μπουσουλιες (μια με καθε ποδι) και επεσε με τα μουτρα αλλα ξελιγωθηκε να γελαει! Το εκανε και σημερα παλι κανα δυο φορες. Επισης σημερα γυρισε πρωτη φορα απο μπρουμητα ανασκελα...

Επισης μπορει να και να ειναι τυχαιο αλλα απο Δευτερα που ξεκινησαμε ρυζαλευρο-βανιλια καθε απογευμα την ωρα που με βλεπει να την ετοιμαζω κουναει χερια-ποδια και λεει "μαμ..μαμ"

"Μαμα" και "μπαμπα" να δω ποτε θα πει να σαλταρουμε και οι δυο απο τη χαρα μας!!!!

Ο δικός σου Βάσω μου είναι πολύ προχωρημένος θα έλεγα!!!
Μπουσούλησε κιόλας; Και είναι μόλις πέντε μηνών!!!
Για να ακούσεις από το στοματάκι του μαμά έχεις ακόμα αν και έτσι όπως τον περιγράφεις τον κόβω σε κανά δυο μήνες να το λέει........
Αχ τι χαζομανούλες που ήμαστε!!!!

Χθες με πήρε η μαμά ενός συμμαθητή της Νεφέλης τηλέφωνο, καινούργιο παιδάκι στην τάξη, και με ρώτησε κάτι για την ιστορία γιατί δεν είχε καταλάβει αν τελικά πρέπει να τη μαθαίνουν απ' έξω. Από ότι μου έχει πει μια φίλη δασκάλα είναι απλά για ενημέρωση των παιδιών, δηλαδή διαβάζουν το μάθημα και ότι τους μείνει! Παρόλα αυτά η δασκάλα χθες τους έβαλε να γράψουν μια μικρή περίληψη του μαθήματος. Και καλά ότι θυμόντουσαν..... Αν τους κάνει τέτοια πότε προλαβαίνει να παραδίδει το επόμενο μάθημα; Και μιλάμε για περίπου δύο σελίδες κάθε φορά!!!

Πριν κλείσουμε το τηλέφωνο με ευχαρίστησε για τη Νεφέλη. Εγώ χωρίς να έχω καταλάβει της είπα: "Μα δεν κάναμε κάτι για να μας ευχαριστείτε". Και τότε μου είπε ότι η Νεφέλη μου βοήθησε πολύ το γιο της τις πρώτες μέρες που είχε πάει σχολείο. Ήταν λίγο χαμένος και φοβισμένος και η Νεφέλη όχι μόνο του έδειξε την τάξη αλλά τον γνώρισε και σε όλα τα παιδιά με αποτέλεσμα τώρα να έχει γίνει πλήρως αποδεκτός από τους συμμαθητές του και να έχει κάνει και φιλίες.
Δεν μπορείτε να φανταστείτε πως φούσκωσα από περηφάνια!!!! Καθόμουν αργότερα στο μπαλκόνι και σκεφτόμουν ότι τελικά μέχρι στιγμής σαν γονείς έχουμε κάνει καλή δουλειά άσχετα αν αυτό δεν φαίνεται πολύ! Αλλά έρχονται κάποιες στιγμές και κάποια μικρά περιστατικά όπως το παραπάνω για να το επιβεβαιώσουν! Φυσικά θα συνεχίσουμε να παλεύουμε ώστε να μεγαλώσουμε σωστά τα παιδιά μας και να τους περάσουμε τις όμορφες αξίες της ζωής παρόλο που ζούμε σε έναν 'ασχημο κόσμο'.

Καλησπέρα κορίτσια!!!!

Διάβασα τα καθημερινά σας νέα και χαίρομαι πολύ όταν μαθαίνω ευχάριστα νέα.

Πάντα τα παιδιά μας εκπλήζουν και εμείς χαιρόμαστε με καθε τι καινούργιο που κάνουν.

Και εμείς καλά είμαστε, ο μικρός μου δεν μαζεύεται απέξω, βόλτα να είναι και τίποτα άλλο. Μιλάμε δεν μπορώ να τον μαζέψω. Κλαίει όταν μπαίνει στην είσοδο. Είναι παιδί της βόλτας , της μαμά του πήρε το παιδί. Με έχει πιάσει ένα άγχος τώρα το χειμώνα τι θα τον κάνω για να ξεσκάει λιγάκι αλλα θα μου πείτε σιγά τον χειμώνα που έχουμε εδώ στην Αθήνα.

Είναι πολύ τρυφερούλης μου δίνει φιλάκια και είναι ναζιάρης. Τεμπελιάζει λιγάκι στο να μιλήσει είναι 17μιση μηνών λέει μαμά μπαμπά παππού γιαγιά νονά γώγω (Γιώργο) άτα, μαμ ,αλλά μέχρι εκεί ενώ τα καταλαβαίνει όλα και μας δείχνει τι θέλει, τον βλέπω ότι τεμπελιάζει λιγάκι.

Χαρούλα τώρα που είναι ακόμα μικρούλης βγάζε τον έξω όσο περισσότερο μπορείς. Μετά μεγαλώνοντας και αρχίζοντας τα σχολεία οι έξοδοι λιγοστεύουν!!!
Και επειδή όπως είπες ο χειμώνας στην Αθήνα είναι σχεδόν ανύπαρκτος θα ευχαριστηθείτε την πλατεία και τις κούνιες.
Αλλά και κρύο να κάνει ξέρεις εσύ. Μπουφανάκι, σκουφάκι, γαντάκια και βουρ για εξορμήσεις. Έστω και μέχρι το φούρνο της γειτονιάς!!!!

Μωρέ θα μιλήσει κι αυτός, που θα πάει. Και μετά θα λες ότι γλώσσα δεν βάζει μέσα. Απλά ως αγόρι αργεί λίγο παραπάνω!!! Υπομονή λοιπόν!

Καφεδάκι;

Το καφεδάκι της φωτογραφίας φαίνεται υπέροχο δεν θα έλεγα όχι.

Ο μικρος μου έχει συνάχι μπούκομα μιλάμε το κάτι άλλο, δεν έχει πυρετό ούτε κάποιο άλλο σύμπτωμα. Επίσης βγαίνουν δοντάκια και πονάει. Τα δόντια κορίτσια τι να σας πω το κάτι άλλο, δεν έχω ταλαιπωρηθεί τόσο εγώ αλλα περισσέτερο το παιδί είναι το κάτι άλλο.

Σήμερα ευχαριστήθηκα καφεδάκι, σας έχω πει ότι είμαι στην AVON σήμερα λοιπόν είχαμε συγκέντρωση στο ξενοδοχείο όσκαρ στον Σταθμό Λαρίσης για σεμινάριο, δωρεάν καφεδάκι και ένα ευχάριστο σεμινάριο. Μ' αρέσει αυτή η ενασχοληση γιατι δεν αγχόνομαι περνάω καλά, δεν έχω κανέναν πανω από το κεφάλι μου και βγάζω το χατζηλίκη μου. Γνωρίζω κόσμο και περνάω καλά. Επίσης το σημαντικότερο μου μένει χρόνος για το παιδί μου.

Υπομονή με τον μικρό! Και εμένα, εάν σε παρηγορεί αυτό, που έχει κλείσει τα 2 και μάλιστα πρόσφατα, δεν έχει το πλήθος του λεξιλογίου. Όλα τα καταλαβαίνει αλλά δεν μιλάει. Άντρες!

Πολύ χαίρομαι που σου αρέσει αυτό που κάνεις και το ευχαριστιέσαι!

Εγώ είχα πάει σε έκθεση το Σάββατο για επαγγελματίες μόνο και, αν και ήμουν μόνη μου, το ευχαριστήθηκα γιατί είδα ό,τι ήθελα με την ησυχία μου. Έκανα ένα διάλλειμα εκτός σπιτιού και είδα κόσμο! Αν και τα παλιοπάπουτσα που φόρεσα με χτύπησαν στο αριστερό πόδι και μου το καταμάτωσαν... το τί τράβηξα για να γυρίσω δε λέγεται! Ταξί πήρα στο τέλος!

Αχ αυτά τα δόντια τι μαρτύριο που είναι για τα μικρούλια μας!!!! Υπομονή Χαρούλα μου όλες τα περάσαμε. Θα βγούν τι θα κάνουν;

Χαίρομαι που η ενασχόληση σου με τα καλλυντικά σε καλύπτει και ψυχικά και οικονομικά (έστω και ως χαρτζηλίκι)

Εγώ έτρεχα από το πρωί σε ΚΕΠ και ταχυδρομεία και δουλειά δεν έκανα. Τι πρωτότυπο θα μου πείτε.......

Χθες στον παιδικό σταθμό ήρθε η παιδίατρος και έγραψε σε όλα τα παιδιά που δεν έχουν κλείσει τα 5 τους χρόνια να κάνουν 1 δόση του πνευμονιόκοκου. Εγώ στην αρχή τη θεώρησα παλαβή αφού η δικιά μου έχει κάνει 4 δόσεις από τότε που ήταν νεογέννητο. Αλλά ρώτησα την δική μου παιδίατρο και μου είπε ότι έχει βγει ένα νέο εμβόλιο που καλύπτει όχι 7 αλλά 13 στελέχη του πνευμονιόκοκκου οπότε πρέπει να το κάνουμε!!!! Γιατί νιώθω όμως ότι κάνουν πειράματα στα παιδιά μας; Και αν δεν το κάνουμε πως θα είναι καλυμμένο το παιδί;

Σίγουρα κάνουν πειράματα αλλά έλα πες μου τί κάνουμε; Πού το ξέρουμε σίγουρα;

Αυτές οι Δημόσιες Υπηρεσίες είναι απελπισία τελικά! Εάν δεν υπάρχει κάποιος πάνω από το κεφάλι τους δεν κάνουν τίποτα!

Εμείς είχαμε πάει εχθές στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο και ήμασταν τυχεροί γιατί ήταν η Ημέρα των Ζώων και η είσοδος ήταν ελεύθερη. Τα παιδιά ξετρελλάθηκαν με όλα αλλά και οι μεγάλοι το ίδιο. Πολύ εντυπωσιακά ζώα! Ωραίο περιβάλλον! Πήγαμε μετά και από τον Νονό & Νονά μιας και μένουν Σπάτα και γυρίσαμε αργά το απόγευμα. Γεμάτη ημέρα! Έδωσε ένα ουπς σε όλους μας πάντως!

΄΄Ενα από τα νέα μας δεν θυμάμαι να σας το έχω πει είναι ότι πήραμε διάδρομο για να γυμναζόμαστε περισσότερο για λόγους υγεία και για να χάσουμε μερικά περιττά κιλά.
Ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο.
Γενικά η μέρα σήμερα πέρασε ήρεμα και ωραία. :

Χαρούλα άσε γιατί αυτό με τα περιττά κιλά είναι ένα καθημερινό άγχος που προσπαθούμε να το παλεύουμε όλοι μας!!! Καλή επιτυχία σε εσάς...... Το καλό είναι ότι μετά τη γυμναστική νιώθεις τέτοια ευεξία, άλλο πράγμα βρε παιδί μου!

Εμείς Kalli μου και να θέλαμε δεν μπορούσαμε χθες να επισκεφθούμε το Αττικό Πάρκο γιατί ήταν καθημερινή. Χαίρομαι που το απολαύσατε όμως. Έχουμε πάει δύο φορές και θέλω να πάω και τρίτη!!! Είναι πραγματικά ότι καλύτερο υπάρχει στο νομό Αττικής.

Καλημέρα κοριτσόπουλα! Μην μιλάτε για γυμναστική, αν και σοβαρά σκέφτομαι μήπως και ξεκινήσω στο σπίτι μόνη μου ...

Τελικά από το Αττικό Πάρκο μας έμεινε κρυοματάκι ... ο μικρός εχθές το βράδυ όλο γκρίνια. Καταροή και ολίγον πυρετούλις... Η μεγάλη μέχρι στιγμής δείχνει να είναι καλά! Το πιό σπαστικό είναι ότι στις 24 Σεπτέμβρη έπρεπε να κάναμε εμβόλιο αλλά λόγω ίωσης το ακυρώσαμε, τώρα που έκλεισα ραντεβού στις 13 του μήνα, δεν ξέρω πάλι τί θα κάνουμε ... πώς θα είναι μέχρι τότε. Πάμε πίσω ... πολύ πίσω!

Σας είπα ότι ψάχνω για δουλειά; Ναι, ημιαπασχόληση, απογευματινή κατά προτίμηση. Βρήκα μερικές κοντά μου, αλλά από την μία δεν με έχουν ειδοποιήσει να πάω για συνέντευξη ακόμη, και στην άλλη θα με ειδοποιήσουν Δευτέρα ή Τετάρτη για να πάω να με δουν. Η μία είναι σε ένα φροντιστήριο ξένων γλωσσών στην γραμματεία και το άλλο σε κομμωτήριο για μανικιούρ-πεντικιούρ.

Όσο για την απασχόλησή μου από το σπίτι, βρήκα μια κοπέλα, φίλη μας καλή που την ξέρουν τα παιδιά, που προσφέρθηκε να κρατάει τα παιδιά όταν δεν έχει και εκείνη δουλειά, για να πηγαίνω έξω να εξυπηρετώ πελάτισσες. Να δούμε πώς θα λειτουργήσει κι αυτό.

Το γέλιο με τις αγγελίες που κοιτάω αυτό το διάστημα είναι ότι πολλοί δεν ξέρουν τί θέλουν ... δηλαδή "μανικιουρίστ, με γνώσεις κομμωτικής και για καθαριότητα" έλεος δηλαδή τίποτα άλλο δεν έμεινε για να κάνει κάποιος σε ένα κομμωτήριο.

Κάλλη μου,

εύχομαι σύντομα να βρείς κάτι καλό και αυτό που θέλεις για δουλειά. Οι εποχές είναι δύσκολές και σίγουρα χρειάζεται και μια έξτρα συνεισφορά.

Από του χρόνου ίσως προσπαθήσω να στείλω τον μικρό σε παιδικό σταθμό. Θα δούμε!!!

Σήμερα είχαμε καθαριότητα της βεράντες για να μπορει και ο μικρος να παιζει έξω και να είναι καθαρά . Περισσότερο καυσαέριο έχει παρά βρωμιά. Είμαστε σε κεντρικό σημείο για αυτό.

Μακάρι βρε κορίτσι μου γιατί ταλαιπωρείσαι πολύ καιρό με το θέμα της δουλειάς.
Τις καλύτερες ευχές όλων μας!!!

Σήμερα η μικρή δεν έχει παιδικό καθότι απεργία. Η μεγάλη όμως κανονικά σχολείο. Οι δικές μας δασκάλες όπως σας έχω αναφέρει και παλιότερα δεν απεργούν συνήθως!!! Και αν το κάνουν μας ειδοποιούν πάντα και όχι τελευταία στιγμή.

Οπότε σηκωθήκαμε το πρωί πρώτες εγώ και η Νεφέλη αλλά η σκατούλα μας άκουσε και σηκώθηκε κι εκείνη...... Ένα πρωινό είπα να κάνω λίγο πιο γρήγορα, να πάμε παρεούλα με τη Νεφέλη σχολείο και τελικά πάλι την πήγε ο πατέρας της. Μπορείτε να μου πείτε γιατί όταν έχει κι εκείνη σχολείο δεν σηκώνεται και χαλάω τον κόσμο;

Ωχ! Λάθος timing η "σκατούλα"! (πολύ μου άρεσε αυτό!)

Εμείς, δηλαδή εγώ έχω ξενυχτήσει. Και τα δύο παιδιά με γρίπη τελικά. Σκουπίζω την μύτη του ενός, και μετά της άλλης. Ανά μισή ώρα ξύπναγε η μεγάλη με κλάμματα. Αλλά πυρετό δεν είχε. Ο μικρός αντιθέτος έκανε! Σήμερα μέσα όλοι! Ούτε στο μπαλκόνι δεν τα αφήνω να βγουν.

Ειδικά έτσι όπως έγινε ο καιρός! Δεν μου αρέσει! Με κατσουφιάζει ακόμη πιό πολύ! Λέω για καφεδάκι αλλά ήδη τα νεύρα είναι τεντωμένα και δεν το ρισκάρω. . .

Χαρά μου δεν σε έχω ξεχάσει ... ξέρεις εσύ ... θα βρω τρόπο να σου τις στήλω σύντομα!

Εμείς σήμερα έχουμε ησυχία...Ηρθαν οι δικοι μου για φαγητο...τιποτα το ιδιαιτερο..


α να ρωτησω..τα κακακια του μικρου τελευταια ειναι προς το πρασινο και με ψιλα ψιλα μαυρακια..σαν πιπερι...

να υποθεσω λογω κρεμας και φρουτων η να ανησυχησω;;

Κι εμάς έτσι είναι, οι σπόροι της μπανάνας είναι τα μαυράκια αλλά ιδιαίτερη αλλαγή στο χρώμα εμείς δεν έχουμε, είναι ακόμη καφέ.

Βασούλα μου καιρό έχουμε να μάθουμε νέα σας.
Ξεκινήσατε κρεμούλες ε; Ε, σιγά σιγά τώρα με τη νέα σας διατροφή θα αρχίσουν να σφίγγουν περισσότερο τα κακάκια του. Δεν είναι τίποτα.
Μου αρέσει πολύ η φωτό που έχεις στην υπογραφή σου.

Καλημέρα κορίτσια. Χάθηκα λίγο αλλά επανήλθα. Προσπαθώ να διαβάσω όλα αυτά που έχασα αλλά με βλέπω να διαβάζω πολύυυυυυυυυυυυ. Εμείς είμαστε καλά. Η μικρή μου έχει αρχίσει να πιάνετε απο τα έπιπλα και να περπατάει. Αν την κρατάς τρέχει κιόλας. Μπουσουλάει και αλλωνίζει όλο το σπίτι. Είναι μια χαρά. Τα ξεπέρασε τα της αρώστιας της. Της έκαναν καλό οι διακοπές. Ο μεγάλος μου πάει στο σχολείο με χαρά. Θέλει να πηγένει και τα σ/κ. Απο προχθές το βράδυ τον έχω με πυρετούλι. Χθές ξύπνησε για να πάει σχολείο και όταν του είπαμε οτι δεν θα πάει, χάλασε τον κόσμο. Εγώ πέρασα ένα λούκι με τη δουλειά που κόντεψα να παιθάνω απο τη στεναχώρια μου αλλά τελικά βρέθηκε η λύση και λύθηκε το πρόβλημα. Τώρα νιώθω πιο χαλαρά και πιο ήρεμη. Μου έλειψε η παρεούλα σας.

Γιωτούλα μου από εδώ και στο εξής όλα καλά θα πάνε!!!
Ποτέ μη χάνουμε την ελπίδα μας!
Περαστικούλια στον μικρούλη!

Όλα καλά Γιωτούλα! Οι δυσκολίες είναι για να τις βάζουμε κάτω και να τις πατάμε να τις λιώνουμε!! Περαστικά του!! Βρε τον κακόμοιρο, άντε πάλι!

Σήμερα είμαστε περδίκια. Πήγε και σχολείο. Σαν παλαβός έκανε απο τη χαρά του Εγώ σήμερα έχω γυναίκα στο σπίτι και ξεκινάμε γενική για να στρώσουμε. Αντε να τελειώνουμε με τις χειμερινές δουλειές για να ασχοληθούμε και με τίποτα άλλο. Το σαββάτο πήγαμε σε παιδικό πάρτυ. Περάσαμε πολύ ωραία. Τα μικρά ξεσάλοσαν. Η μικρή στην αρχή γκρίνιαζε λίγο, όταν όμως έβαλαν παιδικά τραγουδάκια χορευε ασταμάτητα...τη βλέπω να μου γίνετε χορευταρού και να αναιβένει στα τραπέζια...

Γιωτούλα μου πολύ ευχάριστα τα νέα σας.

Εμείς βασικά περάσαμε ένα ήσυχο ΣΚ. Αν εξαιρέσετε τις εκλογές στο σχολείο της Νεφέλης για να βγει καινούργιος Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων που φάγαμε σχεδόν όλη μας τη μέρα. Ήταν ο δικός μου στην εφορευτική επιτροπή βλέπετε! Γυρίσαμε σπίτι κατά τις 4 το μεσημέρι ψόφιοι από την κούραση και κάναμε και την άσκηση της Νεφέλης για το σχολείο σήμερα. Θα σας βάλω φωτό αλλού!
Κυριακή από το πρωί καθαρίζαμε το σπίτι, λαμπίκο το κάναμε!!! Το μεσημέρι έφτιαξα έναν κορμό σοκολάτας που είναι σκέτη κόλαση και το απόγευμα κατεβήκαμε λίγο στην πλατεία γιατί τους είχα τάξει. Τώρα με τα σχολεία δεν προλαβαίνουμε γιατί διαβάζουμε τα απογεύματα. Αλλά δεν καθίσαμε και πολύ γιατί έπιασε η βροχή και ευτυχώς προλάβαμε να επιστρέψουμε σπίτι στο τσακ. Μόλις ανοίξαμε την πόρτα άρχισε να ρίχνει τέτοιο νερό!! Αλλά μάλλον ξέρετε τι εννοώ.
Σήμερα το πρωί καθυστερήσαμε ως συνήθως με τα ντυσίματα, πλυσίματα κλπ και τελικά πήγαμε πρώτα τη Νεφέλη και μετά τη μικρή σχολείο!! Και μάλλον έτσι θα το κάνουμε μου φαίνεται γιατί μας βγαίνει και η ώρα. Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι εκείνη την ώρα πηγαίνουν όλοι τα παιδιά τους και γίνεται το έλα να δεις στο δρόμο έξω από τον παιδικό σταθμό.