Η κλιματική αλλαγή πείθει λιγότερο, εκτιμά έρευνα της PEW

Ο σκεπτικισμός για την κρισιμότητα της κλιματικής αλλαγής εντείνεται ολοένα και περισσότερο, με τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους να υποβαθμίζουν το ζήτημα για διαφορετικούς λόγους.Αν η επικείμενη σύνοδος των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα, που θα γίνει στην Κοπεγχάγη, ήταν πραγματικά μια πολύτιμη ευκαιρία να σωθεί ο πλανήτης από την αύξηση της στάθμης των θαλασσών και την ερημοποίηση, θα περίμενε κανείς οι ψηφοφόροι σε όλο τον κόσμο να ασκούν πίεση στους ηγέτες τους για να λάβουν τολμηρές αποφάσεις.

Αυτή είναι η εντύπωση που δημιουργήθηκε από ένα κύμα μεγάλων διαδηλώσεων που έγιναν τον τελευταίο καιρό, όπως ήταν οι διαδηλώσεις της 24ης Οκτωβρίου με το φιλόδοξο αίτημα να διατηρηθεί η συγκέντρωση του άνθρακα στην ατμόσφαιρα στα 350 μέρη ανά εκατομμύριο. Σε πολλές δημοκρατίες, όμως, τα πράγματα δείχνουν περιέργως να κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Σύμφωνα με δημοσκόπηση του Ερευνητικού Κέντρου Pew, που εδρεύει στην Ουάσινγκτον, το ποσοστό των Αμερικανών που πιστεύουν ότι υπάρχουν σαφείς ενδείξεις για άνοδο της θερμοκρασίας του πλανήτη έχει μειωθεί σε 57% από 71% τον Απρίλιο του 2008. Το ποσοστό που θεωρεί ότι για την άνοδο της θερμοκρασίας ευθύνεται η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει επίσης μειωθεί την ίδια περίοδο από 47% σε 36%.

H άνοδος του σκεπτικισμού είναι εμφανής σε όλα τα στρώματα του πληθυσμού, αλλά είναι ιδιαίτερα έντονη μεταξύ των Ρεπουμπλικανών. Οι περισσότεροι Ρεπουμπλικανοί (57%) θεωρούν ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις για υπερθέρμανση του πλανήτη, ενώ μεταξύ των μετριοπαθών και φιλελεύθερων Ρεπουμπλικανών εκείνοι που πιστεύουν στην ύπαρξη του φαινομένου αυτού έχουν μειωθεί από 69% σε 41%.

Μόνο δύο ομάδες εμφανίζονται σήμερα πιο ανήσυχες για τις κλιματικές αλλαγές: οι φιλελεύθεροι Δημοκρατικοί και οι ψηφοφόροι κάτω των 30.Η δημοσκόπηση δείχνει ότι η κλιματική αλλαγή έχει γίνει άλλο ένα ζήτημα που διχάζει τους Αμερικανούς: όπως και στην περίπτωση των αμβλώσεων και της θανατικής ποινής, το κάθε στρατόπεδο θεωρεί ότι το αντίπαλο δεν κάνει απλώς λάθος, αλλά έχει κακές προθέσεις.

Κι αυτό είναι ακριβώς το αντίθετο από εκείνο που χρειάζεται ένας πρόεδρος για να πείσει τη χώρα του ότι πρέπει να κάνει θυσίες στο όνομα της ευημερίας.Στην Ευρώπη, που είναι σαφώς πιο «πράσινη» από την Αμερική, η οικονομική κρίση έχει εκτοπίσει την κλιματική αλλαγή από το μυαλό των ψηφοφόρων. Μια δημοσκόπηση που έδωσε στη δημοσιότητα τον Ιούλιο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδειξε ότι το ποσοστό των πολιτών της ΕΕ που θεωρούν σημαντικότερο πρόβλημα του πλανήτη την κλιματική αλλαγή έχει μειωθεί σε 50% από 62% την άνοιξη του 2008.

Την ίδια ώρα, το ποσοστό εκείνων που θεωρούν σημαντικότερο πρόβλημα την ύφεση έχει αυξηθεί από 24% σε 52%.Μια ακόμη μεγαλύτερη στροφή προς τον σκεπτικισμό σημειώνεται και στην Αυστραλία, παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης των Εργατικών να στρέψουν τη χώρα προς μια πράσινη κατεύθυνση. Μια δημοσκόπηση που δημοσίευσε τον Ιούλιο το Lowly Institute έδειξε ότι το ποσοστό των πολιτών που είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν ένα σημαντικό κόστος για να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο του θερμοκηπίου έχει μειωθεί σε 48%, έναντι 60% το 2008 και 68% το 2006. Τόσο στην Αμερική όσο και στην Αυστραλία, την ώρα που οι πολιτικές ηγεσίες εμφανίζονται αποφασισμένες να αναλάβουν δράση, ο αριθμός των πολιτών που εκφράζουν επιφυλάξεις αυξάνεται.Πολλοί έχουν εξοργιστεί με την καταστροφολογία. Οι έρευνες δείχνουν, αντίθετα, ότι τα θετικά μηνύματα - ηλεκτρικά αυτοκίνητα, καλά σχεδιασμένες πόλεις, οργανωμένες μεταφορές - τυγχάνουν καλής ανταπόκρισης.

Στη Βρετανία, για παράδειγμα, οι πολίτες θέλουν από την κυβέρνησή τους να θέσει ένα χρονοδιάγραμμα, δεν είναι όμως διατεθειμένοι να κάνουν θυσίες που θεωρούν άδικες, όπως το να μειώσουν τις πτήσεις τους.Εκτός από το να μελετούν τις δημοσκοπήσεις, οι πολιτικοί καλά θα έκαναν να κοιτάξουν και τα παραδείγματα της ιστορίας. Το 1977, ο τότε πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ ξεκίνησε με αδέξιο τρόπο μια νέα πολιτική στον τομέα της ενέργειας.

Αφού είπε στους Αμερικανούς ότι θέλει να κάνει μια δυσάρεστη συζήτηση μαζί τους, χαρακτήρισε την εκστρατεία εξοικονόμησης ενέργειας «ηθικό ισοδύναμο του πολέμου». Ένα μεγάλο ποσοστό όμως δεν πείστηκε. Ισως το λάθος του Κάρτερ να ήταν ότι δεν προσδιόρισε επακριβώς τι θα συνιστούσε νίκη σε αυτόν τον πόλεμο και γιατί άξιζε τον κόπο αυτός ο πόλεμος να γίνει.

Πηγή: www.meteo-news.gr