Φόρουμ
Αρχική σελίδα*
Αναζήτηση
Latest images
Εγγραφή
Σύνδεση
Οι ξηρασίες, από την Αυστραλία έως τις νοτιοδυτικές Πολιτείες των ΗΠΑ, το όξινο νερό των ωκεανών και η τήξη των παγετώνων είναι σημάδια επιτάχυνσης του ρυθμού κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα το Πρόγραμμα του ΟΗΕ για το Περιβάλλον (UNEP).
«Βαδίζουμε προς πολύ σοβαρές αλλαγές στον πλανήτη μας και χρειάζεται να εκτιμήσουμε τη σοβαρότητα της κατάστασης ώστε να παράσχουμε την υποστήριξη στις πολιτικές που απαιτείται να εφαρμοστούν», ανέφερε σε δημοσιογράφους ο εκτελεστικός διευθυντής της UNEP Αχίμ Στάινερ, κατά την παρουσίαση της πλέον πρόσφατης σχετικής έκθεσης μετά την έκθεση που είχε δώσει στη δημοσιότητα, το 2007, η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή.
Στην έκθεση «Climate Change Science Compedium 2009» διατυπώνεται η εκτίμηση ότι οι παγετώνες στις ορεινές περιοχές της Ασίας λειώνουν με ρυθμό ο οποίος μελλοντικά θα απειλήσει τα υδάτινα αποθέματα, την άρδευση ή τα υδροηλεκτρικά έργα για το 20% με 25% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Λόγω της αύξησης της συγκέντρωσης των αερίων του θερμοκηπίου παγκοσμίως, οι επιστήμονες ανησυχούν για μεγάλη πιθανότητα ανόδου της θερμοκρασίας κατά 1,4 με 4,3 βαθμούς Κελσίου της θερμοκρασίας, σε σχέση με τα επίπεδα της προ-βιομηχανικής εποχής, όπως τονίζεται στην έκθεση αυτή.
Η άνοδος αυτή είναι μεγαλύτερη της ανόδου μεταξύ 1 και 3 βαθμών Κελσίου, την οποία πολλοί επιστήμονες θεωρούν ως επίπεδο που θα οδηγήσει σε εξαφάνιση του επιφανειακού πάγου στους αρκτικούς ωκεανούς κατά τη θερινή περίοδο και τη μελλοντική τήξη των παγετών των Ιμαλαΐων και των φύλλων πάγου στη Γροιλανδία, υπογραμμίζουν οι συντάκτες της έκθεσης.
Στον πρόλογο της έκθεσης, ο κ. Στάινερ τονίζει ότι «η αύξηση της ξηρασίας προσελκύει την έντονη προσοχή των επιστημόνων. Νέες έρευνες δείχνουν ότι στα τέλη του 21ου αιώνα και η περιοχή της Μεσογείου θα βιώσει πολύ πιο σοβαρές αυξήσεις ξηρασίας από ό,τι εκτιμάτο προηγουμένως, καθιστώντας ολόκληρη τη περιοχή, αλλά ιδιαίτερα τη νότια Μεσόγειο, ακόμη πιο ευάλωτη στην έλλειψη υδάτινων πόρων και την ερημοποίηση».
Επιπλέον, διαπιστώνεται στην έκθεση ότι η αυξανόμενη απορρόφηση διοξειδίου του άνθρακα από τους ωκεανούς καθιστά πιο όξινο το νερό τους, με αποτέλεσμα να απειλούνται με εξαφάνιση τόποι αναπαραγωγής πολλών ειδών της θαλάσσιας πανίδας δεκαετίες νωρίτερα από ό,τι προβλέπουν τα σχετικά μοντέλα.
Πηγή: www.ant1online.gr
«Βαδίζουμε προς πολύ σοβαρές αλλαγές στον πλανήτη μας και χρειάζεται να εκτιμήσουμε τη σοβαρότητα της κατάστασης ώστε να παράσχουμε την υποστήριξη στις πολιτικές που απαιτείται να εφαρμοστούν», ανέφερε σε δημοσιογράφους ο εκτελεστικός διευθυντής της UNEP Αχίμ Στάινερ, κατά την παρουσίαση της πλέον πρόσφατης σχετικής έκθεσης μετά την έκθεση που είχε δώσει στη δημοσιότητα, το 2007, η Διακυβερνητική Επιτροπή του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή.
Στην έκθεση «Climate Change Science Compedium 2009» διατυπώνεται η εκτίμηση ότι οι παγετώνες στις ορεινές περιοχές της Ασίας λειώνουν με ρυθμό ο οποίος μελλοντικά θα απειλήσει τα υδάτινα αποθέματα, την άρδευση ή τα υδροηλεκτρικά έργα για το 20% με 25% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Λόγω της αύξησης της συγκέντρωσης των αερίων του θερμοκηπίου παγκοσμίως, οι επιστήμονες ανησυχούν για μεγάλη πιθανότητα ανόδου της θερμοκρασίας κατά 1,4 με 4,3 βαθμούς Κελσίου της θερμοκρασίας, σε σχέση με τα επίπεδα της προ-βιομηχανικής εποχής, όπως τονίζεται στην έκθεση αυτή.
Η άνοδος αυτή είναι μεγαλύτερη της ανόδου μεταξύ 1 και 3 βαθμών Κελσίου, την οποία πολλοί επιστήμονες θεωρούν ως επίπεδο που θα οδηγήσει σε εξαφάνιση του επιφανειακού πάγου στους αρκτικούς ωκεανούς κατά τη θερινή περίοδο και τη μελλοντική τήξη των παγετών των Ιμαλαΐων και των φύλλων πάγου στη Γροιλανδία, υπογραμμίζουν οι συντάκτες της έκθεσης.
Στον πρόλογο της έκθεσης, ο κ. Στάινερ τονίζει ότι «η αύξηση της ξηρασίας προσελκύει την έντονη προσοχή των επιστημόνων. Νέες έρευνες δείχνουν ότι στα τέλη του 21ου αιώνα και η περιοχή της Μεσογείου θα βιώσει πολύ πιο σοβαρές αυξήσεις ξηρασίας από ό,τι εκτιμάτο προηγουμένως, καθιστώντας ολόκληρη τη περιοχή, αλλά ιδιαίτερα τη νότια Μεσόγειο, ακόμη πιο ευάλωτη στην έλλειψη υδάτινων πόρων και την ερημοποίηση».
Επιπλέον, διαπιστώνεται στην έκθεση ότι η αυξανόμενη απορρόφηση διοξειδίου του άνθρακα από τους ωκεανούς καθιστά πιο όξινο το νερό τους, με αποτέλεσμα να απειλούνται με εξαφάνιση τόποι αναπαραγωγής πολλών ειδών της θαλάσσιας πανίδας δεκαετίες νωρίτερα από ό,τι προβλέπουν τα σχετικά μοντέλα.
Πηγή: www.ant1online.gr
