10 χρυσοί κανόνες για την επιβίωση στο γραφείο

Μπορεί να συμβεί. Οι συνάδελφοι να γίνουν δύσκολοι, προκλητικοί και
εκνευριστικοί, οι προϊστάμενοι έως και απειλητικοί. Και όμως, υπάρχουν
10 συμβουλές που μπορεί να βοηθήσουν. Κοινός παρονομαστής στις οδηγίες
των ειδικών, να εξετάζουμε πρώτα τι μπορούμε να αλλάξουμε εμείς, ώστε
να κάνουμε την κατάσταση στον χώρο εργασίας μας, αν όχι υπέροχη,
τουλάχιστον ανεκτή.

Κοιτάξτε βαθύτερα

ΟΙ
ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ δεν πάνε στο γραφείο με σκοπό να κάνουν άσχημα τη δουλειά
τους ή να γίνουν κακότροποι, επισημαίνει ο Ματ Μπράουν, διευθυντής της
ΥSC, μιας εταιρείας συμβουλευτικής σε επιχειρήσεις. «Πρέπει να ψάξουμε
να βρούμε τι δημιουργεί τα προβλήματα». Πολλές φορές κατηγορούμε τους
άλλους αλλά πιο σπάνια αναρωτιόμαστε γιατί γινόμαστε αποδέκτες μιας
κακής συμπεριφοράς. “Ας αναρωτηθούμε”, συμβουλεύει η Μαριελένα
Σαμπατιέρ, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας Ιnspiring Ρotential,
“μήπως αυτός ο άνθρωπος γίνεται δύσκολος αντιδρώντας στη δική μας
συμπεριφορά;» Αλλάξτε τον τρόπο που σκέφτεστε
ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ αρχίζουν μια
συζήτηση πιστεύοντας ότι ο συνομιλητής τους είναι δύσκολος άνθρωπος,
μπαίνουν αυτομάτως σε θέση άμυνας. Αυτό πιθανότατα πυροδοτεί ένταση
ανάμεσα στα δύο μέρη και σίγουρα δεν βοηθά. «Αλλάξτε λοιπόν τον τρόπο
που σκέφτεστε», προτείνει η Σαμπατιέρ. «Ίσως να μην είναι δύσκολοι.
Ίσως απλώς να είναι διαφορετικοί από εσάς».

Αλλάξτε τον τρόπο που ενεργείτε
«ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΙ
με δύσκολους συναδέλφους, έχουμε περισσότερες πιθανότητες να τους
βοηθήσουμε να μας καταλάβουν εστιάζοντας σε αυτό που χρειάζονται από
εμάς», επισημαίνει ο Γκάρεθ Ίνγκλις, από την εταιρεία συμβουλευτικής
ΟΡΡ. «Μπορεί βέβαια να σκεφτούμε, γιατί να αλλάξουμε εμείς όταν οι
άλλοι είναι το πρόβλημα; Η αλήθεια όμως είναι ότι είναι πρόβλημά μας
και αν θέλουμε να λυθεί, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος είναι να
αναλάβουμε την ευθύνη της αλλαγής εμείς οι ίδιοι».

Αντιμετωπίστε το πρόβλημα γρήγορα
ΟΣΟ
αφήνουμε άλυτο ένα πρόβλημα τόσο πιο δύσκολο γίνεται. Συχνά, μια απλή
συζήτηση λύνει τις διαφορές. «Ενθαρρύνετε τους γύρω σας να είναι
ειλικρινείς», λέει ο Μπράουν. «Όταν δίνετε μάχη με το αφεντικό σας,
πρέπει να μπείτε στην ουσία του προβλήματος. Δείχνοντας σεβασμό στη
θέση του, θα πρέπει να έχετε υπ΄ όψιν σας ότι θα χρειαστεί από εσάς
πράγματα τα οποία απλώς θα πρέπει να κάνετε».

Επικοινωνήστε με τον δικό τους τρόπο
«ΕΙΝΑΙ
ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΟ να αναγνωρίσετε πώς ο δικός σας τρόπος προσέγγισης διαφέρει
από τον δικό τους και να προσαρμοστείτε στον δικό τους», προτείνει ο
Ίνγκλις. Ο συνάδελφός του, Μάρτιν Γουίνγκ, συμφωνεί: «Μιλήστε στους
συναδέλφους σας για να δείτε πώς προτιμούν να γίνονται εκείνοι τα
πράγματα».

Προετοιμαστείτε για το χειρότερο
ΠΟΤΕ δεν είναι
εύκολο να πεις κάτι δυσάρεστο σε έναν δύσκολο άνθρωπο, η ψυχραιμία και
η διπλωματία ωστόσο πάντα βοηθούν. «Το συναίσθημα πρέπει να βγαίνει από
τη μέση. Επίσης, καλό είναι να μένει κανείς προσηλωμένος στα βασικά
σημεία», συμβουλεύει ο Γουίνγκ.

Να είστε σαφείς και συνεπείς
ΑΝ
ΤΟ πρόβλημα δημιουργείται από έναν συγκεκριμένο άνθρωπο, πείτε του ότι
πρέπει να αλλάξει συμπεριφορά, προτείνει ο Ντέιβιντ Ουίλιαμς από την
εταιρεία Ιmpact Ιnternational -κι αν συνεχίσει ξαναπείτε το.

Μην επιβραβεύετε την κακή συμπεριφορά
ΓΙΑ
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ, σταματήστε να λύνετε τα προβλήματα των άλλων γιατί θα
επιστρέφουν συνεχώς σ΄ εσάς. Και μην εμπλέκεστε σε φασαρία παρουσία
τρίτων. Ακόμη κι αν κερδίσετε τη μάχη, θα έχετε χάσει τον πόλεμο.

Επικεντρώστε την προσοχή σας στους στόχους, όχι στις μεθόδους
ΤΑ
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ εμφανίζονται συχνά όταν συζητιέται το πώς πρέπει να γίνει
κάτι. Κι όταν συμβαίνει αυτό, η ουσία χάνεται μέσα στον πόλεμο για το
ποιος έχει τον έλεγχο, λέει η Σαμπατιέρ. «Πρέπει να έχετε ξεκάθαρη
εικόνα του τι θέλετε να πετύχετε. Σταθείτε λοιπόν στον σκοπό της
συζήτησης, όχι στο να περάσει το δικό σας».

Κάποια πράγματα δεν μπορούν να διορθωθούν
ΑΝ
ΕΞΑΝΤΛΗΣΕΤΕ όλη σας τη διπλωματικότητα και η κατάσταση στον εργασιακό
σας χώρο παραμένει άσχημη, έχετε δύο επιλογές: ή να φύγετε (αλλά μέρες
που είναι, δύσκολο), ή να αρχίσετε να παίρνετε τα πράγματα πιο “ελαφρά”
(που είναι και πιο εύκολο).

Κώδικας:

http://georgelaios.blogspot.com/2009/06/10.html