Κοριτσάρες γέννησα!!!!!!!!!! το θέμα όμως είναι πως γέννησα...
Είχα προγραμματίσει καισαρική για 26/04...έλα όμως που ξημερώματα 22/04 (σιγά μην γένναγα εγώ-- εγγονή αντάρτη---παιδί στις 21/04!!!!!) στις 01:15 σπάσαν τα νερά....πάμε νοσοκομείο και ο γιατρός μου ο καινούριος απουσιάζει Αθήνα...Ψύχραιμα εγώ ρωτάω ποιός εφημερεύει και μαθαίνω ότι εφημερεύει ο δ'ντης της μαιευτικής και φίλος του πατέρα μου...
Τέλος πάντων για να μην καθυστερώ....Τα νέρα έσπασαν στις 01:15 οι πόνοι ξεκίνησαν σιγά σιγά στις 01:30 και αργά και σταθερά περιμέναμε τα πολυπόθητα 10 εκ....Ξέχασα να σημειώσω ότι ο γιατρός δεν συμφωνούσε με την καισαρική.."Πάμε και βλέπουμε" είπε....
Η ταλαιπωρία μου ήταν οι 3-4 ώρες που έκανα να πάω από τα 4 στα 5 εκ...εκεί τα είδα όλα!!!!!! Δεν θυμάμαι όλους τους πόνους, θυμάμαι μόνο 4-5 πολύ δυνατούς μετά από τους οποίους με έπιασαν ρίγη και ένιωθα να ξεπαγιάζω....Κάποια στιγμή μου λέει ο γιατρός ότι είμαι στα 6 εκ και σκέφτομαι "Αχ, Παναγία μου δως μου δύναμη να αντέξω άλλο τόσο!" και ξαφνικά τους βλέπω να μπαίνουν μέσα με τις πράσινες στολές, με καροτσάκια γεμάτα εργαλία 3 ειδικευόμενοι, 5 μαίες, ο γιατρός και η παιδίατρος....Πανικοβλήθηκα εγώ..."Τί έγινε λέω;" "Γεννάς" μου λέει ο γιατρός...
"Καλά τρελός είσαι; Στα 6 εκ είμαι πως θα γεννήσω;;;;" και τότε μου λέει "Δεν κατάλαβες αγάπη! Πήγες από τα 6 εκ στα 9 εκ σε 20λεπτά!!!!!"
3 δυνατές σπρωξιές αργότερα άκουσα το ουαουαουαουαουαουα!!!!!!!!!! και είδα ένα τεράστιο (έτσι μου φάνηκε) μωρό με αφράτο, κάτασπρο με κατάμαυρα μαλλιά..... 3.600γρ και 50 εκ....
Η αλήθεια είναι ότι θυμάμαι ότι πονούσα αλλά όχι πόσο ακριβώς, θυμάμαι αυτές τις 4-5 πολύ δυνατές συσπάσεις και ότι όταν ήρθε η ώρα να γεννήσω δεν πονούσα απλά ένιωθα πίεση στη λεκάνη και την ανάγκη να σπρώξω....Γέννησα χωρίς παυσίπονα, χωρίς φωνές και υστερίες...και η αλήθεια είναι ότι άξιζε πόνους 1000 φορές πιο δυνατούς από αυτούς που ένιωσα!
Είμαστε μια χαρα...ένα μικρός ίκτερος μας ταλαιπωρεί και κάτι ψιλο κολικοί αλλά όλα περνάνε!
Σας ευχαριστώ που με σκεφτόσασταν και ευχαριστώ για τις ευχές σας εκ των προτέρων...
Σας αφήνω γιατί όπου να ναι θα ξυπνήσει και όταν πεινάμε δεν κρατιόμαστε!!!!
Είχα προγραμματίσει καισαρική για 26/04...έλα όμως που ξημερώματα 22/04 (σιγά μην γένναγα εγώ-- εγγονή αντάρτη---παιδί στις 21/04!!!!!) στις 01:15 σπάσαν τα νερά....πάμε νοσοκομείο και ο γιατρός μου ο καινούριος απουσιάζει Αθήνα...Ψύχραιμα εγώ ρωτάω ποιός εφημερεύει και μαθαίνω ότι εφημερεύει ο δ'ντης της μαιευτικής και φίλος του πατέρα μου...
Τέλος πάντων για να μην καθυστερώ....Τα νέρα έσπασαν στις 01:15 οι πόνοι ξεκίνησαν σιγά σιγά στις 01:30 και αργά και σταθερά περιμέναμε τα πολυπόθητα 10 εκ....Ξέχασα να σημειώσω ότι ο γιατρός δεν συμφωνούσε με την καισαρική.."Πάμε και βλέπουμε" είπε....
Η ταλαιπωρία μου ήταν οι 3-4 ώρες που έκανα να πάω από τα 4 στα 5 εκ...εκεί τα είδα όλα!!!!!! Δεν θυμάμαι όλους τους πόνους, θυμάμαι μόνο 4-5 πολύ δυνατούς μετά από τους οποίους με έπιασαν ρίγη και ένιωθα να ξεπαγιάζω....Κάποια στιγμή μου λέει ο γιατρός ότι είμαι στα 6 εκ και σκέφτομαι "Αχ, Παναγία μου δως μου δύναμη να αντέξω άλλο τόσο!" και ξαφνικά τους βλέπω να μπαίνουν μέσα με τις πράσινες στολές, με καροτσάκια γεμάτα εργαλία 3 ειδικευόμενοι, 5 μαίες, ο γιατρός και η παιδίατρος....Πανικοβλήθηκα εγώ..."Τί έγινε λέω;" "Γεννάς" μου λέει ο γιατρός...
"Καλά τρελός είσαι; Στα 6 εκ είμαι πως θα γεννήσω;;;;" και τότε μου λέει "Δεν κατάλαβες αγάπη! Πήγες από τα 6 εκ στα 9 εκ σε 20λεπτά!!!!!"
3 δυνατές σπρωξιές αργότερα άκουσα το ουαουαουαουαουαουα!!!!!!!!!! και είδα ένα τεράστιο (έτσι μου φάνηκε) μωρό με αφράτο, κάτασπρο με κατάμαυρα μαλλιά..... 3.600γρ και 50 εκ....
Η αλήθεια είναι ότι θυμάμαι ότι πονούσα αλλά όχι πόσο ακριβώς, θυμάμαι αυτές τις 4-5 πολύ δυνατές συσπάσεις και ότι όταν ήρθε η ώρα να γεννήσω δεν πονούσα απλά ένιωθα πίεση στη λεκάνη και την ανάγκη να σπρώξω....Γέννησα χωρίς παυσίπονα, χωρίς φωνές και υστερίες...και η αλήθεια είναι ότι άξιζε πόνους 1000 φορές πιο δυνατούς από αυτούς που ένιωσα!
Είμαστε μια χαρα...ένα μικρός ίκτερος μας ταλαιπωρεί και κάτι ψιλο κολικοί αλλά όλα περνάνε!
Σας ευχαριστώ που με σκεφτόσασταν και ευχαριστώ για τις ευχές σας εκ των προτέρων...
Σας αφήνω γιατί όπου να ναι θα ξυπνήσει και όταν πεινάμε δεν κρατιόμαστε!!!!