Σας έχει τύχει να σας έχουν πει το ίδιο ακριβώς πράγμα αλλά με διαφορετικό τρόπο; Σε εμένα πολλές φορές! Στην μία περίπτωση είχα εκνευριστεί τόσο μα τόσο πολύ ενώ στην άλλη επειδή ο τρόπος ήταν πιό ειλικρινής και καλοπροαίρετος πραγματικά ένοιωσα και ευγνώμον!
Πάντα έλεγα ότι τις λέξεις όταν τις χρησιμοποιούμαι σωστά δείνουν και το κατάλληλο αποτέλεσμα.
Για του λόγου το αληθές, εχθές είχαμε πάει σε μία εκδήλωσε για παιδιά και έκατσα σε ένα σημείο μαζί με το μωρό όπου ίσως να ενοχλούσα τους πίσω, τα τραπέζια των μεγάλων. Έρχεται μία γυναίκα με το δάχτυλό της, τον δείκτη, με σκουντάει στο μπράτσο και με ύφος ειρωνικό - ευγενικό - χαμογελαστό , ξέρετε το γλυκανάλατο, μου λέει "καλά με συγχωρείς τους από πίσω τους σκέφτηκες;" . Αμέσως άναψαν λαμπάκια αλλά κρατήθηκα και είπα, ναι έχετε δίκιο με συγχωρείτε. Και έκατσα στο πάτωμα με το μωρό. Και καλά λέω εγώ, η παράσταση στο κάτω κάτω της γραφής ήταν για παιδιά, μάλιστα είχαν βάλει μικρά καρεκλάκια κοντά στην σκηνή και οι καρέκλες των μεγάλων, που ουσιαστικά ήταν τα τραπεζάκια που κάθονται πάντα μα πάντα, είτε έχει παράσταση είτε όχι, είναι πολύ πιό πίσω. Και οκ να δεχθώ ότι ενοχλούσα γιατί κάποιοι μεγάλοι θέλανε να παρακολουθήσουν κι εκείνοι, δεν μπορούσαν να το πουν πιό ευγενικά; Αλλά τί ψάχνω τώρα ε; Όμως έχω έρθει κι εγώ σε θέση να πω σε κάποιον να κάνει λίγο πιό εκεί γιατί δεν έβλεπα αλλά ήμουν πολύ προσεχτική και ευγενική! Τί θα έπρεπε δηλαδή να της αντιμιλήσω;; Αχ! Νευράκια τσαταλάκια!
Πάντα έλεγα ότι τις λέξεις όταν τις χρησιμοποιούμαι σωστά δείνουν και το κατάλληλο αποτέλεσμα.
Για του λόγου το αληθές, εχθές είχαμε πάει σε μία εκδήλωσε για παιδιά και έκατσα σε ένα σημείο μαζί με το μωρό όπου ίσως να ενοχλούσα τους πίσω, τα τραπέζια των μεγάλων. Έρχεται μία γυναίκα με το δάχτυλό της, τον δείκτη, με σκουντάει στο μπράτσο και με ύφος ειρωνικό - ευγενικό - χαμογελαστό , ξέρετε το γλυκανάλατο, μου λέει "καλά με συγχωρείς τους από πίσω τους σκέφτηκες;" . Αμέσως άναψαν λαμπάκια αλλά κρατήθηκα και είπα, ναι έχετε δίκιο με συγχωρείτε. Και έκατσα στο πάτωμα με το μωρό. Και καλά λέω εγώ, η παράσταση στο κάτω κάτω της γραφής ήταν για παιδιά, μάλιστα είχαν βάλει μικρά καρεκλάκια κοντά στην σκηνή και οι καρέκλες των μεγάλων, που ουσιαστικά ήταν τα τραπεζάκια που κάθονται πάντα μα πάντα, είτε έχει παράσταση είτε όχι, είναι πολύ πιό πίσω. Και οκ να δεχθώ ότι ενοχλούσα γιατί κάποιοι μεγάλοι θέλανε να παρακολουθήσουν κι εκείνοι, δεν μπορούσαν να το πουν πιό ευγενικά; Αλλά τί ψάχνω τώρα ε; Όμως έχω έρθει κι εγώ σε θέση να πω σε κάποιον να κάνει λίγο πιό εκεί γιατί δεν έβλεπα αλλά ήμουν πολύ προσεχτική και ευγενική! Τί θα έπρεπε δηλαδή να της αντιμιλήσω;; Αχ! Νευράκια τσαταλάκια!