Κορίτσια την γνώμη σας... πάω να τρελλαθώ...

Koρίτσια, σήμερα το πρωι μου ήρθε και η ακατανόμαστη!

Αν τελικα ημουν έγκυος, σίγουρα θα πάθαινε κάτι το παιδι, όχι απο τα φαρμακα αλλά απο το ανχος και τις τύψεις που θα περναγα 9 μήνες...



οπότε... !!!


ουφφφφφφφφφφφφφφφφφφφφ

Λοιπόν, αφού αναφερθήκαμε στο άγχος θα πρέπει να σας πω ότι ήμουν περιπου 20 και για τουλάχιστον 1 - 2 χρόνια μπαονόβγαινα στο νοσοκομείο με πονο κάτω δέξια στην κοιλιά. Και με κρατούσαν μια εβδομάδα και με άφηναν. Χωρίς κάποια διάγνωση, ε;
Ανέβαιναν τα λευκά μου από άγχος και στενοχώρια, άγχος βλέπετε και με είχαν διαρκώς ετοιμη για χειρουργείο σκωλικοειδίτη. Ο καλός θεούλης με έσωσε!!! Και το χειρότερο ήταν ότι έκανα πάνω από είκοσι φορές εμετό, ο πόνος δε σταματούσε και δε μπορούσα ούτε νερό να πιώ, έβγαζα ότι είχα, με άφηναν νηστική, μόνο με ορό, μου έκαναν γυναικολογικές εξετάσεις για τυχόν εγκυμοσύνη, ακτινογραφίες, αιματολογικές, ουρολογικές και ότι μπορείτε να φανταστείτε. Και σε μια εβδομάδα με άφηναν, στο τέλος πήγαινα μου έκαναν δύο παυσίπονες ενέσεις και με άφηναν να φύγω, μάλλον είχα έλκος αλλά ούτε που νοιαζόντουσαν και σιγά να μην μου έκαναν γαστροσκόπηση,. Άχρηστοι...
Και πήγα σε έναν καθηγητή γαστρεντερολόγο πάρα πολύ καλό, να κάνω γαστροσκόπηση, δεν θα το πιστέψετε τον βρήκα κατα τύχη στο Χρυσό Οδηγό. Έκανα γαστροσκόπηση, πολύ μπλιαξ εξέταση :pale: και μου είπε ενώ δεν του είχα μιλήσει καν, ότι όλα είναι από το άγχος μου, και στενοχωριέμαι και μετα δημιουργείτε ένας κόμπος στο λαιμό και με πονάει το στομάχι, και τότε παθαίνει συσπάσεις και δημιουργεί παλινδρόμηση και τότε οι εμετοί δεν σταματούσαν με τίποτα. Μου είπε να τρώω ότι θέλω, όχι ότι μου είχαν πει οι άσχετοι και να μη στενοχωριέμαι όσο αυτό είναι δυνατόν. Να μην βάζω με το μυαλό μου βλακείες, που το ήξερε - ούτε μέντιουμ να ήταν, επειδή ειχα χαμηλό αιματοκρίτη και δεν ανέβαινε χωρίς να έχω το στίγμα της μεσογειακής αναιμίας, δεν σήμαινε ότι εχω καρκίνο στο στομάχι και χάνω απο εκεί αίμα, είμαι υγιέστατη αλλά το άγχος μου μπορεί να μου κάνει μεγάλη ζημιά μου είπε, αααα και ότι είχα νεύρωση.
Και δεν θα το πιστέψετε αλλα μόλις έφυγα απο το ιατρείο του, ήμουν πλέον ωριμότερη και όπως αποδείχθηκε πολύ ικανή να αντιμετωπίσω το άγχος μου και δεν μου ξανασυνέβη τίποτε μέχρι τώρα και δεν ξαναπήγα στο νοσοκομείο. Στην αρχή, όταν αγχωνόμουν και άρχισε να με πνιγει ο κόμπος στο λαιμό και με τσιμπούσε στο στομάχι, πήγαινα κάπου, σκεφτόμουν μόνο τα ευχάριστα, χαλάρωνα, έλεγα να πάνε να πνιγουν όλοι όσοι με στενοχωρούν και ότι θα κοιτάξω τον εαυτό μου και δεν θα κάνω πάντα ότι θέλουν οι άλλοι και ήμουν μια χαρά. Βρήκα τον εαυτο μου και κατάλαβα ποσο αξίζει και έγινα καλά. Η λύση ήταν μέσα μου και έγινα καλά μόνη μου. Και κατάλαβα πόσο εύκολο είναι να καταστρέψεις την υγεία σου, να κάνεις κακό στον εαυτό σου, χωρίς να το καταλάβεις, απλώς καταπιέζοντας τον, και ασκώντας ψυχολογική βία. Κορίτσια, η στενοχώρια σκοτώνει... μακριά!!!
Και να τελειώσω λέγοντας ότι τα μόνα λεφτά που χάρηκα πιο πολύ απ΄όλα σε γιατρό εκτός απο την γέννα, ήταν αυτά, για την γαστροσκόπηση, τι τέλειος γιατρός, καλύτερος και απο ψυχολόγο, πραγματικά επιστήμονας και άνθρωπος, οι συμβουλές του και η διαίσθηση του με έσωσαν, κατάλαβε τα πάντα χωρίς καν να του μιλήσω, θα τον ευχαριστώ μια ζωή!!!

Τινκούλα μου....

βρε Μαράκι τι πέρασες ........ μακριά από το άγχος!!!!!

Μια κοπέλα που καθόμασταν μαζί στο θρανίο στο Λύκειο ήταν τρομερά αγχωτική για το παραμικρό, έτρεμε ολόκληρη συνέχεια για όλα....... δεν θα το ξεχάσω....... ακόμα και όταν γελούσε...... ελπίζω να έχει χαλαρώσει στην ζωή της!

μαρια έγραψε: βρε Μαράκι τι πέρασες ........ μακριά από το άγχος!!!!!

Μια κοπέλα που καθόμασταν μαζί στο θρανίο στο Λύκειο ήταν τρομερά αγχωτική για το παραμικρό, έτρεμε ολόκληρη συνέχεια για όλα....... δεν θα το ξεχάσω....... ακόμα και όταν γελούσε...... ελπίζω να έχει χαλαρώσει στην ζωή της!

και γω εχω ανχος, αλλα ευτυχώς όχι τοοοοοοοοοοοσο πολύ πιά!

καμιά φορά μάλιστα, οταν συμβαίνει κάτι πολυ σοβαρό, κατι παθαίνω & δεν ανχωνομαι καθόλου!

(περιπτοσάρα η συν-φορουμιστριά σου! )



ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

Καλά εγώ τώρα το διάβασα Μαράκι μου. Άσχετοι γιατροί!! Τι να πεις; Τελικά το άγχος ευθύνεται για πολλά δεινά που περνάμε. Άτιμη καθημερινότητα

asteraki έγραψε:Καλά εγώ τώρα το διάβασα Μαράκι μου. Άσχετοι γιατροί!! Τι να πεις; Τελικά το άγχος ευθύνεται για πολλά δεινά που περνάμε. Άτιμη καθημερινότητα

oi παλιες καλα περνάγανε... το σπιτάκι τους, το νοικοκυριό τους, την ηρεμία τους...

Prasina_Matia έγραψε:

asteraki έγραψε:Καλά εγώ τώρα το διάβασα Μαράκι μου. Άσχετοι γιατροί!! Τι να πεις; Τελικά το άγχος ευθύνεται για πολλά δεινά που περνάμε. Άτιμη καθημερινότητα

oi παλιες καλα περνάγανε... το σπιτάκι τους, το νοικοκυριό τους, την ηρεμία τους...

Έλα ντε!! Τελικά μήπως πρέπει να τα σταματήσουμε όλα και να κάτσουμε σπιτάκι μας; Η μαμά μιας συμμαθήτριας της Νεφέλης δεν δουλεύει και μεγαλώνει τις κόρες της παρ' όλο που δεν τα βγάζουν πέρα με ένα μισθό. Ξέρετε τι βρήκε για να χαλαρώνει τις ελεύθερες της ώρες; Φυσικά έχει και ταλέντο. Ζωγραφίζει καταπληκτικούς πίνακες. Εμείς που να κάνουμε τέτοια; Που θα βρούμε το χρόνο δηλαδή;

Χρονος τι ειναι αυτο

Κάτι που δεν τρώγεται πάντως

Τρωγεται τρωγεται

Aristi2000 έγραψε: Τρωγεται τρωγεται

μη λετε για φαγητο γιατι κανω διαιτα και πεινάωωωωωωωωωωωωωωω :face: :face:

Αχ, κοριτσάκια μου σας ευχαριστώ, και θα σας πω και γιατί χάθηκα. Εγώ την παράτησα τη δίαιτα γιατί με επηρεάζει ψυχολογικά και είμαι μες στα νεύρα, και το έχω ρίξει στην άσκηση. Βγάζουμε το πρωί βόλτα την Ευγενία με το ποδηλατάκι της με τον αντρα μου και επειδη εδώ εχει μόν ανηφόρες και κατηφορες, και ειδικά στις ανηφόρες που είναι και καλές και με το ζόρι τις ανεβάινει κάποιος, να σπρώχνει και τα 9,5 κιλά της Ευγενίας συν το ποδηλατάκι, μου βγαίνει η γώσσα έξω. Και όταν δεν πάω μαζί τους βόλτα, βάζω ένα dvd του prevention και κάνω γυμναστική μέχρι να γυρίσουν. Και το απόγευμα όλο και κάπου πάμε με τη μικρή και τη μαμά μου. Οπότε με έχουν φάει τα δρομολόγια, μόνο να μαγειρέψω προλαβαίνω και καμία δουλίτσα, πάει ο μεσημεριανός υπνος, έχω ψοφήσει!!!
Και οταν είμαστε στοο σπίτι χειρότερα γιατί τωρα που περπαταει, τρέχω όλη την ώρα από πίσω της. Τώρα έχει πυρετούλι από χθες γιατί βγάζει κυνόδοντες το πουλάκι μου και είναι οι πιο ζόρικοι, οπότε μαζευτήκαμε σπίτι οι σουρτουκες!
Μου λείψατε κοριτσάκια μου αλλά με τρέχει η Ευγενία!

Δεν πειράζει βρε Μαράκι μου. Είναι γλυκό αυτό το τρέξιμο! Και εσύ μας έλειψες αλλά προηγείται η Ευγενία δεν το συζητώ.

Εμένα μπορείτε να μου πείτε πως δεν χάνω κιλά εφόσον τρέχω όλη μέρα κάθε μέρα

Εγώ μπορώ να σκεφτώ 2 λόγους, ο πρώτος είναι ότι μάλλον χρειάζεται να αφυπνίσεις τομεταβολισμό σου. Δηλαδή να κάνεις μια αποτοξίνωση. Μπορείς να κάνεις ένα πρόγραμμα το οποίο εγώ είχα κάνει παλιά, την πρώτη μέρα θα τρως μόνο φρούτα, όσα φρούτα θέλεις αλλά τίποτε άλλο, μόνο νεράκι, τη δεύτερη θα φας μόνο ωμές σαλάτες και την τριτη μόνο βραστες σαλάτες, την τέταρτη θα ακολουθήσεις ένα πρόγραμμα δίαιτας με κοτοπουλάκι για μεσημεριανό και την επόμενη ψαράκι, βραστά ή ψητά. Και απαραιτήτως 5 γευματα τη μέρα. Ξέρεις το πρωί κριτσινάκι με πάπαχο τυράκι και για δεκατιανό φρούτο, το μεσημεριανό και το απόγευμα γιαουρτάκι και το βράδυ σαλάτα ή όπως σου αρέσει. Ή κάνε μόνο μια μέρα αποτοξίνωση με φρούτα και χυμους, όχι έτοιμους και μετά ακολούθησε ένα πρόγραμμα αυστηρά θερμιδομετρικό με γύρω στις 1000 θερμίδες ημερησίως. Αλλά Ελίζα μου έχω μια υποψία ότι δεν τρως πρωινό και αν ισχύει, δεν είναι και τόσο καλό, γιατί ο οργανισμός σου δεν καίει απο το πρωί αλλά κάνει οικονομία δυνάμεων και αποθηκεύει γιατί πιστέυει ότι θα τον αφήσεις νηστικό και προστατεύεται, και δε γίνονται καύσεις κι έτσι δε χάνεις ούτε γραμμάριο. Αν κάνεις αποτοξίνωση πάντως ξεκίνησε την Σάββατο γιατί δεν ξέρεις πως θα επιδράσεουν στο μεταβολισμό σου, και στο έντερο τόσα φρούτα και λαχανικά και καλυτερα να μην είσαι στη δουλειά!!!
Πάντως και λίγη άσκηση πάντα βοηθάει, γιατί οι δουλειές του σπιτιού και τα πέντε βήματα στο γραφείο δενκάνουν τίποτα. Στην Αθήνα θα έχετε σίγουρα προγράμματα γυμναστικής για μαμάδες και παιδιά μαζί, και στη Θεσσαλονίκη έχει. Αν μεγαλώσει η Ευγενία, είναι πρωταρχικός στόχος μου!!! Αν έχεις χρόνο και διάθεση ψάξτο, είναι διασκεδαστικά και αποτελεσματικά!
Τέλος μπορεί να φταίει το άγχος και άλλοι ψυχολογικοί παράγοντες που δε μπορείς να αδυνατίσεις ενώ τρως λίγο και ακολουθείς προγράμματα διατροφής!

KALHMERA SAS EIMAI EGKYOS STO PROTO MOY PAIDI KAI DEN MPORO NA KOPSO TO KAPNISMA FOBAMAI MHPOS TO PAIDI MOY GENNHUEI ME PROBLHMATA.PESTE MOY KATI GIATI UA TRELAUO

Μαράκι μου ευχαριστώ για τις συμβουλές σου. Σίγουρα φταίει και το άγχος που σαβουριάζω συνέχεια ότι βρω μπροστά μου, αλλά τις περισσότερες φορές δεν τρώω πολύ. Και στο θέμα του πρωινού έχεις δίκιο. Τρώω κάτι αλλά όχι σωστά. Και όταν τρως άτσαλα και σε άστατες ώρες, έτοιμο φαγητό και όχι σπιτικό τότε όντως είναι δύσκολο να χάσεις έστω και γραμμάρια. Όταν έμενα στο χωριό θυμάμαι παρ' όλο που έτρωγα σχεδόν έτοιμο φαγητό κάθε μέρα γιατί είχα και φροντιστήρια στο Βόλο και έπρεπε να είμαι εκεί όλη μέρα κατάφερα να χάσω αρκετά κιλά γιατί δεν καθόμουν πολλές ώρες σε μια καρέκλα. Το χωριό δεν έχει δρόμο για να μετακινείται κάποιος με αυτοκίνητο οπότε όταν θες κάτι πας με τα πόδια. Αν δεν είναι άσκηση αυτό, τότε τι είναι;

Αυτό που λες για προγράμματα γυμναστικής θα το ψάξω μήπως πηγαίνω με τη Νεφέλη. Και εκείνη χρειάζεται γυμναστικούλα γιατί μου έχει γίνει αρκετά τσουμπωτή.

skorpios έγραψε:KALHMERA SAS EIMAI EGKYOS STO PROTO MOY PAIDI KAI DEN MPORO NA KOPSO TO KAPNISMA FOBAMAI MHPOS TO PAIDI MOY GENNHUEI ME PROBLHMATA.PESTE MOY KATI GIATI UA TRELAUO

Καλημέρα και καλωσόρισες. Πριν σου απαντήσω θα ήθελα να σου ζητήσω να ανοίξεις ένα θέμα στην Ενότητα "Συστηνόμαστε" και να μας πεις μερικά λόγια για σένα για να σε γνωρίσουμε καλύτερα

Θα σου πω ότι και εγώ κάπνιζα και στις δύο μου εγκυμοσύνες. Στην πρώτη απλώς έκλεβα τζούρες από τον άντρα μου έτσι για να μη ξεχνιόμαστε ενώ στη δεύτερη έκανα τρια με τέσσερα τσιγάρα την ημέρα. Βέβαια δεν ξέρω πόσα καπνίζεις εσύ αλλά το καλύτερο θα ήταν αν δεν μπορείς να το κόψεις τελείως να το ελαττώσεις τουλάχιστον στα τρία με τέσσερα άντε πέντε την ημέρα.

θα συμφωνήσω απολυτα με την Ελίζα, το καλύτερο είναι η αποχή αλλά αν μορουσαμε να αποφύγουμε οτιδήποτε βλαβερό θα ήμασταν "Αγίες"!!! Οποτε συμφωνώ στο "με μέτρο" και στον περιορισμο ή στο δυνατόν ελάχιστο. Θα πρότεινα να κρατάς ένα τσιγάρο στ χέρι και στο στόμα για τη συνήθεια αλλά να μην το ανάβεις και είτε να κάνεις 3-4, είτε να ανάβεις όποτε έχεις ανάγκη ένα και να κάνεις μια τζούρα και να το σβήνεις.

Ειναι σαφές ότι το έμβρυο επηρρεάζεται άμεσα απο τα στοιχεία που εμπεριέχει το τσιγάρο. Ενα απο τα συνηθέστερα προβλήματα που συνήθως παρουσιάζονται στα νεογνά μητέρων που καπνίζουν είναι ότι γεννιούνται ελλιποβαρή, δλδ με χαμηλότερο απο το κανονικό βάρος ή μπορεί να παρουσιάσουν υστέρηση κατά την ανάπτυξή τους. Συμφωνώ ότι εφόσον δεν μπορείς να το κόψεις τουλάχιστον ελάττωσέ το και φρόντισε να συμβουλευτείς κάποιο κέντρο διακοπής καπνίσματος.

Πιστεύω ότι ο εθισμός στο τσιγάρο και η διακοπή του είναι καθαρά θέμα προσωπικής δύναμης. Σκέψου πόσο κακό κάνεις στο μωρό σου.... και μόνο αυτό θα πρέπει να είναι ικανό να σε αποτρέψει απο το κάπνισμα.

Ευχομαι να καταφέρεις τουλάχιστον να το μειώσεις.

skorpios έγραψε:

KALHMERA SAS EIMAI EGKYOS STO PROTO MOY PAIDI KAI DEN MPORO NA KOPSO TO KAPNISMA FOBAMAI MHPOS TO PAIDI MOY GENNHUEI ME PROBLHMATA.PESTE MOY KATI GIATI UA TRELAUO

Εγώ θα σε συμβούλευα να προσπαθήσεις να το κόψεις.Και εγώ κάπνιζα πριν την εγκυμοσύνη αλλα όταν εμαθα οτι είμαι εγκυος δεν μου πήγαινε με τίποτε να ανάψω τσιγάρο.Μόλις πήγαινα να το βάλω στο στόμα μου μου ερχόταν στο μυαλό το μωρό μου και το πέταγα.Βεβαια το έριξα στο φαγητό αλλα το προτιμούσα απο το τσιγάρο.
Ο Παππούς μου πάντα λέει δεν υπάρχει δεν μπορώ υπάρχει δεν θέλω.