Τώρα που είμαστε μητέρες τι έχουμε ξεχάσει;

Για να γράψουμε εδώ ποια είναι όλα αυτά που έχουμε ξεχάσει τώρα που γίναμε μητέρες. Τι μας ευχαριστούσε πριν, ποιες ελευθερίες είχαμε, τι μπορούσαμε να κάνουμε πριν τα παιδιά σαν ζευγάρι. Τι σας λείπει περισσότερο;


Εγώ το πιο βασικό που έχω ξεχάσει είναι ο ύπνος. Πόσο μου λείπει να ξυπνάω αργά. Ακόμα και το ΣΚ πρέπει να ξυπνάμε από τις 7. Τι αμαρτίες πληρώνω μου λέτε;



Καλά για το σεξ πρέπει να κλείσουμε ραντεβού δεν το συζητώ. Αν δεν
δούλευε νύχτες θα ήταν πιο εύκολο. Εδώ κοντεύουμε να ξεχάσουμε πως
γίνεται καλέ.



Επίσης έχουμε ξεχάσει πως είναι να είμαστε εντελώς μόνοι μας στο σπίτι.
Για ένα 24ωρο τουλάχιστον. Να μπορέσουμε να λιώσουμε στο μπαλκόνι, να
πιούμε με ηρεμία τον καφέ μας, να συζητήσουμε τα φλέγοντα θέματα της
ημέρας χωρίς να μας διακόπτει κάποια φωνούλα που συνέχεια ζητάει
πράγματα.



Να βγούμε ένα βράδυ και να μην έχουμε το άγχος του πότε θα γυρίσουμε μη
τυχόν ξυπνήσει κάποια από τις δύο και δεν είμαστε εκεί (αυτό ισχύει
περισσότερο για τη μικρή). Να μην έχουμε την άνεση να ξενυχτίσουμε
μέχρι το πρωί γιατί την επόμενη θα σερνόμαστε ακριβώς γιατί δεν θα
έχουμε κοιμηθεί ΚΑΘΟΛΟΥ!



Να πάω μόνη μου για ψώνια χωρίς να έχω στο μυαλό μου την ώρα ή δύο
πιτσιρίκια που τρέχουν και φωνάζουν μέσα στο κατάστημα. Να το
ευχαριστηθώ βρε παιδάκι μου.

Αχ ανοιξες ωραιο θεματακι φιλεναδα....
Εμενα μου εχει λειψει να παω διακοπες μονη μουυυυυυυυυ με τους φιλους μου να μην κυνηγαω το θηριο απο πισω............και αλλα πολλα........

Ε, για αυτό το άνοιξα. Καλέ γράψε μας και τα άλλα πολλά.

Εγώ ως νέα μανούλα τριών μηνών μόνο. Προς το παρών μου έχει λείψει το καφεδάκι στην καφετέρια με παρέα. Γενικά η παρέα και η συνάντηση με φίλες. Η απόσταση Αγία Παρακευή Νίκαια δεν παίζεται , τώρα δε με την ζέστη είναι δύσκολο και όταν δουλεύουν οι υπόλοιπες δεν είναι εφικτό.

Επίσης τίθεται ένα θέμα με τον ύπνο, πόσο θέλω να ξεραθώ στον ύπνο!!!!!!!! Μαύροι κύκλοι, μαύρα γυαλιά απαραίτητα.

Τα μπάνια στην θάλασσα σαν ξεροψημένη τηγανίτα νιώθω.

Αυτά προς το παρών, στο μέλλον θα μου λείψουν και άλλα, εδώ είμαστε για να τα λέμε.

Μου εχει λειψει επισης το να παω σε μια παραλια μονη μου και να καθησω 10 ωρες........
Να βγω εξω και να ποιω ολο τον Βοσπορο και να γυρισω πισω στης 6 το πρωι.......

ωραιο.. πολυ ωραιο θεματακι...
Εγω παλι νοσταλγω τον εαυτο μου..οπως πχ.. λεμε λαικα...
οτι φαμε .. οτι πιουμε.. κι οτι αρπαξει..

Επειδη διανυουμε την καλοκαιρινη περιοδο.. θυμαμαι αγορασα ενα λιτρο coppertone καρυδα.. και καθομουν στην σεζ-λονγκ μεχρι να δυσει ο ηλιος !!
Αυτο δεν το συζητω τωρα !!! Αγοραζω βεβαια παλι το λιτρακι μου.. .. ομως αντι να το χαρω στην ξαπλωστρα.. διανυω χιλιομετρα στην παραλια.

Δεν βαριεσαι.. αλλη φαση ζωης περναμε .. απλα..
Σε λιγα χρονια.. θα τριγυριζουμε με το εταιρον ημιση απο ΚΑΠΗ σε ΚΑΠΗ.. και παλι ολα θα μας φταινε.. επειδη θα εχουμε πολυ ελευθερο χρονο !!!

Αλλα τωρα χωρις πλακα.. απο τη στιγμη που γεννηθηκε ο Σωτηρακης.. δεν εχω κανει κατι..οτιδηποτε.. και να μην εχω σκεφτει τον μικρο..(που πρεπει να τον αφησω.. ειναι καλα..μηπως κλαιει.. με ζηταει.. κοιμαται..θα προλαβω...κτλ..) Ισως αυτη η συνεχης αισθηση ευθυνης..ναι ειναι γλυκια..ομορφη.. αλλα και κουραστικη μερικες φορες. It s ok ομως... μου αρεσουν οι διαφορες φασεις που περναμε στη ζωη μας.. ολες εχουν κατι να μας δωσουν αλλα και να μας παρουν.. Πρεπει εχει να δινεις σημασια, οσο γινεται περισσοτερο και οσο αντεχεις, στα θετικα καθε φασης.
Καποια στιγμη.. οταν ο μικρουλης μου ηταν πολυ πιο μικρουλης.. ..(και εγω τσιτα στα νευρα) μου ειχε πει η γιαγια μου κατι .. που το ακουω συνεχως στα αυτια μου.
" Καθε στιγμη με το παιδακι σου ειναι μοναδικη.. δεν επιστρεφει.. μην αφηνεις να σου γλιστρα απο τα χερια.. ακομα και οταν του δινεις το γαλα του.. χαιδεψε τον.. μιλησε του.. σαν να τον βλεπεις για πρωτη φορα.. αυριο θα ειναι αργα.. για αυτα που δεν του ειπες χθες !!"
Προσπαθω να το τηρω με ευλαβεια.. γιατι ειλικρινα με βοηθαει πολυ !!!!

Βρε Ευγενία μου τώρα με την τελευταία σου παράγραφο με συγκίνησες. Άλλα ήθελα να σου γράψω και άλλα έγραψα. Και όμως έχω πιάσει τον εαυτό μου την ώρα που κοιμούνται να τις αγγίζω, να τους χαϊδεύω τα μαλλιά και να νιώθω τύψεις που δουλεύω και κάποιες ώρες είμαι μακριά τους. Αλλά μετά συνέρχομαι και λέω στον εαυτό μου ότι το πρωί ούτως ή άλλως θα είναι μακριά μου εφόσον πάνε στα σχολεία τους. Τη μεγάλη σαν μωρό την έζησα ενώ τη μικρή επειδή δούλευα όχι τόσο πολύ. Και πάλι όμως ήμουν στο σπίτι τις περισσότερες μέρες εφόσον δούλευα τρεις φορές την εβδομάδα μετά από συνεννόηση με την αφεντικίνα μου.

Αλλά όλα αυτά τα μικρά πραγματάκια που έκανα πριν τις γεννήσω μου λείπουν κάπως. Τα νοσταλγώ πως το λένε. Σίγουρα στη ζωή μας περνάμε από διάφορες φάσεις. Άλλωστε θέλαμε και κάναμε οικογένεια και με τίποτα δεν θέλουμε να αλλάξει αυτό. Ήταν συνειδητή απόφαση. Και τώρα ζούμε την πιο ωραία φάση της ζωής μας. Τη μητρότητα. Τι σκέφτομαι για το μέλλον; Μήπως να αργήσουν να μεγαλώσουν;

Πιάνω τον εαυτό μου πολλές φορές να θέλει να είναι ακόμα μωράκια. Βλέπω τη μεγάλη που μεγαλώνει και αλλάζουν τελείως τα χαρακτηριστικά της. Έχει φύγει τελείως απο το βρεφικό στυλάκι και πλέον είναι παιδάκι. Για πότε θα γίνει γυναίκα ούτε που θα το καταλάβω. Πάλι καλά που έχω ακόμα τη μικρή και παρηγοριέμαι. Η μεγάλη μου ζητάει να ντύνεται μόνη της όπως και πολλά ακόμα πράγματα θέλει να τα κάνει μόνη της. Αλλά εγώ είμαι η μανούλα της και μου αρέσει να την περιποιούμαι. Και οι δικές μας μαμάδες παρόλο που είμαστε και εμείς μητέρες δεν μας περιποιούνται όταν τις χρειαστούμε;

Να είμαστε καλά, να χαιρόμαστε τα παιδάκια μας και ας ξεχάσουμε μερικά πράγματα που κάναμε παλιά. Χαλάλι τους δεν νομίζετε;

Ax! Ας πω κι εγώ τι μου λείπει...ίσως ακουστεί κουλό..αλλά πάνω απ΄όλα μου λείπει να μείνω μόνη στο σπίτι με τέρμα τον Βασιλάκη (Παπακωνσταντίνου) να πιω το ποτάκι μου και να αδειάσει το κεφάλι μου.....
αυτή η εκτόνωση μου έχει λείψει....ακολουθούν βέβαια ο ύπνος, η περιποίηση του εαυτού μου, τα καφεδάκια στο Απρόοπτο με το ξαδελφάκι μου ...αυτά...αλλά λέω δεν πειράζει χαλάλι του ..πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα΄ναι...
(με φαντάζομαι σε καμιά 15αριά χρόνια με Παπακω/νου στη διαπασών να με κοροϊδεύουν οι γείτονες... )

Γιατί να σε κοροϊδεύουν οι γείτονες; Ο Βασιλάκης που λες και εσύ είναι διαχρονικός και ακούγεται από όλες τις ηλικίες. Παπακωνσταντίνου και ξερό ψωμί.

Χαίρομαι που σου αρέσει κι εσένα...οπότε δίνουμε ραντεβού σε 15 χρονάκια
να ακούσουμε μαζί ε;;;;

Fairy έγραψε: Χαίρομαι που σου αρέσει κι εσένα...οπότε δίνουμε ραντεβού σε 15 χρονάκια
να ακούσουμε μαζί ε;;;;

Εννοείται φιλενάδα. Άσε που εμείς θα τα πούμε και σε δύο μέρες από κοντά.

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ

ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΩ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΔΙΔΩ ΟΠΟΣ ΠΡΙΝ

ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΩ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕΡΑΚΙ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΑ

ΝΑ ΑΔΕΙΑΣΩ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ

ΝΑ ΡΙΧΤΩ ΜΕ ΜΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΛΑΤΡΕΙΑ

ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΕΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΚ

η ζωη μας εχει σιγουρα αλλαξει...αλλα εμενα δεν μου λειπει τπτ απ' ολα αυτα που διαβασα (και που βρισκω απολυτα δικαιολογημενο να σας λειπουν)
εχω τρια αγορια και ειμαι εγκυος το τεταρτο μωρο μου!!!!τη ζωη μου δεν την αλλαζω με τπτ.ευχαριστιεμαι τα μωρα μου και ειμαι χαρουμενη που εχω ζησει την καθε τους στιγμη...ειμαι χαρουμενη που ειδα το πρωτο χαμογελο,το πρωτο δοντακι,το πρωτο βημα...ειμαι χαρουμενη καθε φορα που ερχονται στην αγκαλια μου και μου λενε μανουλα σ'αγαπαω μεχρι τον ουρανο και μεχρι τ'αστερακια...
καποιες φορες μου λειπει η ησυχια...αλλα το παλευω....ολα ειναι στο μυαλο μας κοριτσια...οσο σκεφτομαστε θετικα θα ειμαστε καλα!!!!!