Φόρουμ
Αρχική σελίδα*
Αναζήτηση
Latest images
Εγγραφή
Σύνδεση
Εξοπλισμένη
με οπτικούς και μαγνητικούς διαχωριστές, η νέα μονάδα διαλογής
ανακυκλώσιμων υλικών στη Φυλή υποδέχεται, διαχωρίζει και εν τέλει
μεταπωλεί τόνους υλικών συσκευασίας.
Χτισμένο δίπλα στη χωματερή
της Φυλής, το ολοκαίνουργιο Κέντρο Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών της
εταιρείας ΕΠΑΝΑ Α.Ε. ζωντανεύει την αντίθεση ανάμεσα στο παλιό,
ατελέσφορο μοντέλο διαχείρισης απορριμμάτων και στις σύγχρονες μεθόδους
αντιμετώπισης του προβλήματος. Από τη μία, οι τεράστιοι όγκοι
σύμμεικτων σκουπιδιών με οσμές και γλάρους που πετούν από πάνω και, από
την άλλη, τα πλήρως εξοπλισμένα (με τελευταίας τεχνολογίας μηχανήματα)
κτίρια της μονάδας Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών. Τα υλικά συσκευασίας
διαλέγονται ανά είδος σε υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις και πωλούνται σε
εταιρείες που τα ανακυκλώνουν. Στους έξι πρώτους μήνες λειτουργίας της
η ΕΠΑΝΑ (Επεξεργασία Ανάκτηση Αποβλήτων), θυγατρική της Ηλέκτωρ, έχει
επιτύχει να ανακτήσει 30.000 τόνους ανακυκλώσιμων υλικών (χαρτί,
χαρτόνι, διάφορα είδη πλαστικού, σιδηρούχα μέταλλα, αλουμίνιο, γυαλί,
τετραπάκ), με το μέλλον της να φαντάζει πιο ενθαρρυντικό, αφού η
δυνατότητά της φτάνει τους 100.000 τόνους ετησίως.
Ποιους εξυπηρετεί
«Μα
πού βρέθηκαν ξαφνικά όλα αυτά τα ανακυκλώσιμα υλικά;» ρωτάμε τον κ.
Γιώργο Κοντόπουλο, εμπορικό διευθυντή της εταιρείας. «Από το σύστημα
ανακύκλωσης των μπλε κάδων και τα εμποροβιομηχανικά απόβλητα
συσκευασίας. Αυτά είναι τα δύο ρεύματα από τα οποία δεχόμαστε
απορρίμματα», μας εξηγεί. «Στην ΕΠΑΝΑ φτάνουν τα ανακυκλώσιμα σκουπίδια
των Δήμων Βάρης, Κορωπίου, Πετρούπολης, Ταύρου, του μισού Δήμου
Αθηναίων αλλά και των Δήμων Επιδαύρου, Κορίνθου, Λουτρακίου και Κιάτου
- μια και στην Πελοπόννησο δεν υπάρχει κάποιο Κέντρο Διαλογής
Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ)». Την επιλογή όμως του τόπου από τον οποίο
συλλέγονται τα ανακυκλώσιμα υλικά την κάνει η Ελληνική Εταιρεία
Ανακύκλωσης και Αξιοποίησης (ΕΕΑΑ), που διαχειρίζεται τους μπλε κάδους,
και όχι το Κέντρο Διαλογής της ΕΠΑΝΑ.
Ο ρόλος των μπλε κάδων
Για
την ώρα, πάντως, οι μπλε κάδοι είναι και η πιο σημαντική πηγή
απορριμμάτων, καθώς αποτελούν περίπου το 70 - 75% των εισερχόμενων
ανακυκλώσιμων σκουπιδιών. Οι εμποροβιομηχανικές επιχειρήσεις δεν
ενδιαφέρονται ιδιαιτέρως για την ανακύκλωση των απορριμμάτων τους: «Την
ανακύκλωση εδώ έχουν αναλάβει οι μεταφορείς που -έναντι αμοιβής-
αφήνουν ένα κοντέινερ στις βιομηχανίες ή στις εμπορικές εταιρείες και,
όταν γεμίσει, το φέρνουν στο ΚΔΑΥ. Τα υλικά από τις δραστηριότητες
αυτές είναι κυρίως χαρτόνι, πλαστικό, λίγο σίδερο και ξύλο». Μέχρι
στιγμής το δίκτυο των μεταφορέων δεν είναι τόσο μεγάλο, αλλά
διευρύνεται. «Στόχος της εταιρείας μέχρι το τέλος του χρόνου είναι το
40% των εισερχόμενων υλικών να προέρχονται από εμπορικές και
βιομηχανικές επιχειρήσεις και το 60% από κάδους».
Πώς διαχωρίζονται τα υλικά
Πέρα
από τα διαδικαστικά, αυτό που εντυπωσιάζει τον επισκέπτη στις
εγκαταστάσεις της νέας μονάδας διαλογής είναι η τελευταίας λέξης
τεχνολογία που έχει επιλεγεί. Οπτικά, αυτό που προξενεί το μεγαλύτερο
ενδιαφέρον είναι οι ταινιοδιάδρομοι, που δημιουργούν ένα φουτουριστικό
σκηνικό. Από την άλλη, η τεχνολογία της αεροδιαλογής, της οπτικής
διαλογής και η χειροδιαλογή εναλλάσσονται τόσο συχνά ως διαδικασίες,
που κάνουν δύσκολη την κατανόηση του διαγράμματος ροής. Αυτό που έχει
σημασία πάντως είναι ότι έτσι η διαλογή επιταχύνεται τα μέγιστα.
Τα
σκουπίδια υποδέχεται πρώτα ο σχίστης σάκων, ο οποίος ανοίγει όλες τις
σακούλες και στέλνει το περιεχόμενο στους ταινιοδιαδρόμους. Τα πρώτα
υλικά που απομακρύνονται είναι τα πιο ογκώδη, όπως χαρτόνι, μπάλες
πλαστικού φιλμ περιτυλίγματος και γυαλιά. Σε αυτήν τη φάση
απομακρύνονται -με χειροδιαλογή- τα ανεπιθύμητα υλικά (αποφάγια,
μπαταρίες, ρούχα, κ.λπ.). Περίπου το 30% των εισερχόμενων υλικών είναι
ακατάλληλα, γεγονός που δείχνει πόσο λίγα γνωρίζουμε για τον σωστό
τρόπο ανακύκλωσης. Στη συνέχεια και καθώς προχωρεί η ταινιολωρίδα, τα
υλικά οδηγούνται σε δύο κόσκινα, τα οποία διαχωρίζουν τα απορρίμματα με
βάση το μέγεθος και όχι το υλικό. Το ένα κόσκινο έχει οπές 6,5 εκ. και
το δεύτερο 28 εκ.
Στο πρώτο επιλέγονται τα σκουπίδια που είναι
μικρότερα από 6,5 εκ. και τα οποία καταλήγουν στη χωματερή. Τα υπόλοιπα
μπαίνουν στο δεύτερο κόσκινο. Οσα είναι μεγαλύτερα από 28 εκ.
οδηγούνται σε ταινιολωρίδες όπου θα διαχωριστούν με το χέρι. Ο,τι
μείνει πηγαίνει σε δύο οπτικούς διαχωριστές, δύο σκάνερ, που
αναγνωρίζουν τα υλικά και διώχνουν από τη γραμμή κυκλοφορίας ο ένας τις
πλαστικές συσκευασίες PET (μπουκάλια νερού) και ο δεύτερος το ανάμεικτο
χαρτί. Οσα είναι μικρότερα από 28 εκ. (ό,τι υλικά και αν είναι)
οδηγούνται με τις ταινίες σε έναν αεροδιαχωριστή (μηχάνημα που βγάζει
αέρα), όπου χωρίζονται ανάλογα με το βάρος. Τα βαριά υλικά περνούν από
τον μαγνητικό διαχωριστή για να απομακρυνθούν τα σιδηρούχα μέταλλα και
τα υπόλοιπα πηγαίνουν για χειροδιαλογή. Τα ελαφρύτερα οδηγούνται σε
έναν οπτικό διαχωριστή όπου συλλέγεται το χαρτί και το χαρτόνι. Στο
τέλος όλης αυτής της διαδικασίας, τα υλικά ενώνονται κατά κατηγορίες
(πλαστικό, χαρτί, αλουμίνιο, κ.λπ.) και οδηγούνται στο δεματοποιητή.
Αυτό είναι και το τελικό προϊόν που παράγει η ΕΠΑΝΑ. Υλικό έτοιμο να
πουληθεί για ανακύκλωση στις αντίστοιχες εγχώριες εταιρείες ή σε άλλες
στο εξωτερικό.
Μεγάλα κέρδη
H μοναδική -εξαιρετικά
επικερδής- πηγή εσόδων της εταιρείας είναι η πώληση του υλικού για
ανακύκλωση. Τόσο προσοδοφόρα όμως, ώστε μια μεγάλη βιομηχανική μονάδα
όπως αυτή να μπορεί να συντηρηθεί μόνο από αυτό. «Σήμερα, στην ΕΠΑΝΑ
δουλεύουν 60 άνθρωποι και, όταν το εργοστάσιο φτάσει στο 100% των
δυνατοτήτων του, θα απασχολούνται 90. Η ανάπτυξη της ανακύκλωσης είναι
μέρος αυτού που λέμε πράσινη ανάπτυξη και έχει πολλά να δώσει στην
τοπική κοινωνία και στο περιβάλλον», σχολιάζει ο κ. Χρήστος
Καραγιάννης, εμπορικός διευθυντής της Ηλέκτωρ. «Για να λειτουργήσει
όμως καλύτερα, χρειάζεται η συνέργεια του κράτους, που θα δημιουργήσει
τους ανάλογους θεσμούς, και φυσικά της κοινωνίας, που θα ενημερωθεί
σωστά και θα αγκαλιάσει την προσπάθεια». Εμείς... απλώς θα συμφωνήσουμε.
Ο δρόμος προς την ανακύκλωση
Το
πρώτο βήμα για την ανακύκλωση υλικών συσκευασίας είναι, φυσικά, η
συμμετοχή των πολιτών που γεμίζουν τους μπλε κάδους ή το όποιο σύστημα
υπάρχει στη γειτονιά τους. Από εκεί και πέρα ο δρόμος προς την
ανακύκλωση περνάει αναγκαστικά από τα Κέντρα Διαλογής Ανακυκλώσιμου
Υλικού (ΚΔΑΥ). Στην Ελλάδα υπάρχουν 21 ΚΔΑΥ που συνεργάζονται με την
Ελληνική Εταιρεία Αξιοποίησης Ανακύκλωσης (ΕΕΑΑ) και μόνο το 2008
αξιοποίησαν 415.844 τόνους ανακυκλώσιμων υλικών.Τη σκυτάλη μετά
παίρνουν τα εργοστάσια που κάνουν πράξη την ανακύκλωση.
Αυτά,
δηλαδή, που παίρνουν το αλουμίνιο ή το σίδερο ή το χαρτί ή το πλαστικό
ή το γυαλί και είτε τα λιώνουν είτε τα πολτοποιούν. Τα μετατρέπουν,
δηλαδή, σε πρώτη ύλη για να τα πουλήσουν κατόπιν στις βιομηχανίες που
θα κατασκευάσουν νέα προϊόντα συσκευασίας. Για παράδειγμα, το
αλουμινένιο κουτάκι που πετάμε εμείς στον κάδο σκουπιδιών θα πάει πρώτα
σε ένα ΚΔΑΥ, μετά σε ένα από τα εργοστάσια που λιώνουν το αλουμίνιο και
μετά θα φτάσει στις βιομηχανίες, που θα το πάρουν και θα φτιάξουν
καινούργια κουτάκια.
Πηγή: http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathcommon_2_08/08/2009_1289058 |
