Και με όλες τις κούτες μέσα στη μέση!!!
Την Παρασκευή το πρωί σηκωθήκαμε κατά τις 7, πήγα τη μικρή παιδικό, γύρισα στο παλιό πλέον σπίτι, έφτιαξα καφέ και την άραξα με τον άντρα μου στο μπαλκόνι περιμένοντας το φορτηγό για να φορτώσουμε! Ήρθαν κατά τις 8:15, είχα ξυπνήσει και τη Νεφέλη, και άρχισε το κουβάλημα!!!!
Μιλάμε οι τύποι ήταν πολύ γρήγοροι. Θα μου πείτε η δουλειά τους είναι. Αλλά δεν τους προλαβαίναμε στην κυριολεξία. Για πότε άδειασαν το σαλόνι και προχώρησαν στα άλλα δωμάτια ούτε που το καταλάβαμε. Μέχρι και κάτι σάκους με ρούχα που είχα για να πάνε με το αυτοκίνητο πήραν
Μέσα σε δύο ώρες ήμασταν έτοιμοι να πάμε στο καινούργιο σπίτι. Και ξεκινήσαμε......
Και μετά από δύο ακόμα ώρες είχαμε ένα σαλόνι γεμάτο με πράγματα!!! Αφού γέμιζε αργά αλλά σταθερά και αναρωτιόμουν που θα έμπαινε ο καναπές γιατί λόγω όγκου και βάρους τον είχαν αφήσει τελευταίο. Τελικά πήραμε τα παιδικά γραφεία, κάτι κούτες και μια βιβλιοθήκη και τα πήγαμε στη θέση τους για να αδειάσει το σαλόνι και έτσι χώρεσε και ο καναπές.
Ένας απο τους βοηθούς αυτού που είχε τη μεταφορική ήταν κοντούλης και αδυνατούλης και ξαφνικά τον βλέπω να ανεβαίνει τις σκάλες κουβαλώντας μόνος του τον πάγκο της τραπεζαρίας, ο οποίος είναι μασίφ ξύλο και ζυγίζει τουλάχιστον 40 κιλά. Έπαθα πλάκα και να λέω: "Πάει θα μας μείνει ο άνθρωπος" Αλλά αυτός μια χαρά ήταν. Στον καναπέ φυσικά τα είδε όλα και μετά πήγε στο μπάνιο να πλυθεί γιατί κόντευε να πέσει κάτω!!!
Σήμερα θα βάλουμε και το δεύτερο κλιματιστικό στο υπνοδωμάτιο, θα έρθουν και τα κρεβατάκια των παιδιών γιατί δεν αντέχω να τις έχω να κοιμούνται άλλο μαζί μου και ελπίζω σιγά να αδειάζουν οι κούτες γιατί κοντεύουμε να τρελαθούμε!!! Η κουζίνα και το μπάνιο είναι σχεδόν έτοιμα, τα ρούχα μας έχουν μπει στις ντουλάπες εκτός από του άντρα μου που τα μάζεψε τελευταία στιγμή και μόλις σήμερα το πρωί έψαχνε να βρει παντελόνι να φορέσει ενώ εμείς ήμασταν έτοιμοι από ώρα Και του το έλεγα εγώ: "Σου άφησα δύο σάκους, μάζεψε τα ρούχα σου γιατί μετά θα τα ψάχνεις."
Στο άλλο σπίτι έχουν μείνει κάποια μικροπράγματα τα οποία θα έρθουν εντός των ημερών και μετά θα αρχίσει το πέταμα σε ότι περισσεύει.
Χθες μαγείρεψα και πρώτη φορά στην κουζίνα και το χάρηκα ιδιαίτερα γιατί ήταν όλα μέσα στα πόδια μου!!! Το καλύτερο από όλα είναι το συρτάρι για τις κατσαρόλες. Κυριολεκτικά τις χώρεσε όλες μέσα!!! Και τακτοποιημένες κιόλας.
Χθες ήταν και το πρώτο βράδυ που έμεινα μόνη μου με τις μικρές καθώς ο άντρας μου δούλευε. Κατά τις 11 (ναι αργήσαμε το ξέρω) ξαπλώσαμε για ύπνο και πάνω που είχα γλαρώσει ακούω από το δρόμο κάποιον να φωνάζει: "Βοήθεια, βοήθεια, κάποιος" και μια κυρία να του λέει: "Τι έγινε, παιδί μου;" Δεν σηκώθηκα γιατί η μικρή δεν είχε κοιμηθεί τελείως. Μετά από 2 λεπτά ξανά τα ίδια: "Βοήθεια, βοήθεια, κάποιος" και μετά τίποτα. Αφου τσέκαρα ότι είχε κοιμηθεί η μικρή, σηκώθηκα και βγήκα στο μπαλκόνι της κρεβατοκάμαρας καθώς άκουγα ομιλίες από κάτω. Κάτι νεαροί και μια κοπέλα ήταν στο πάρκο απέναντι και είδαν έναν τύπο να βγαίνει στο μπαλκόνι του πρώτου ορόφου της απέναντι πολυκατοικίας φανερά φοβισμένο και να φωνάζει. Ξαναβγήκε για δεύτερη φορά και την τρίτη βγήκε ένας άλλος που μάλιστα είπε στα παιδιά που ήταν στο πάρκο: "Τι κοιτάτε ρε;" Τελικά ήρθε η αστυνομία, ο κόσμος είχε βγει στα μπαλκόνια και στους δρόμους αλλά τίποτα ύποπτο δεν φαινόταν στο διαμέρισμα. Οι αστυνομικοί πήραν κατάθεση από τους γείτονες, φώτισαν και εγώ δεν ξέρω πόσες φορές το διαμέρισμα με ένα φακό, χτύπησαν το κουδούνι άλλες τόσες αλλά τελικά με εντολή του κέντρου έφυγαν! Τώρα τι έγινε ούτε που ξέρουμε. Πάντως αν τελικά έχει συμβεί κάτι θα το μάθουμε τις επόμενες μέρες. Εγώ σκιάχτηκα και μετά δεν με έπαιρνε ο ύπνος!!!
Την Παρασκευή το πρωί σηκωθήκαμε κατά τις 7, πήγα τη μικρή παιδικό, γύρισα στο παλιό πλέον σπίτι, έφτιαξα καφέ και την άραξα με τον άντρα μου στο μπαλκόνι περιμένοντας το φορτηγό για να φορτώσουμε! Ήρθαν κατά τις 8:15, είχα ξυπνήσει και τη Νεφέλη, και άρχισε το κουβάλημα!!!!
Μιλάμε οι τύποι ήταν πολύ γρήγοροι. Θα μου πείτε η δουλειά τους είναι. Αλλά δεν τους προλαβαίναμε στην κυριολεξία. Για πότε άδειασαν το σαλόνι και προχώρησαν στα άλλα δωμάτια ούτε που το καταλάβαμε. Μέχρι και κάτι σάκους με ρούχα που είχα για να πάνε με το αυτοκίνητο πήραν
Μέσα σε δύο ώρες ήμασταν έτοιμοι να πάμε στο καινούργιο σπίτι. Και ξεκινήσαμε......
Και μετά από δύο ακόμα ώρες είχαμε ένα σαλόνι γεμάτο με πράγματα!!! Αφού γέμιζε αργά αλλά σταθερά και αναρωτιόμουν που θα έμπαινε ο καναπές γιατί λόγω όγκου και βάρους τον είχαν αφήσει τελευταίο. Τελικά πήραμε τα παιδικά γραφεία, κάτι κούτες και μια βιβλιοθήκη και τα πήγαμε στη θέση τους για να αδειάσει το σαλόνι και έτσι χώρεσε και ο καναπές.
Ένας απο τους βοηθούς αυτού που είχε τη μεταφορική ήταν κοντούλης και αδυνατούλης και ξαφνικά τον βλέπω να ανεβαίνει τις σκάλες κουβαλώντας μόνος του τον πάγκο της τραπεζαρίας, ο οποίος είναι μασίφ ξύλο και ζυγίζει τουλάχιστον 40 κιλά. Έπαθα πλάκα και να λέω: "Πάει θα μας μείνει ο άνθρωπος" Αλλά αυτός μια χαρά ήταν. Στον καναπέ φυσικά τα είδε όλα και μετά πήγε στο μπάνιο να πλυθεί γιατί κόντευε να πέσει κάτω!!!
Σήμερα θα βάλουμε και το δεύτερο κλιματιστικό στο υπνοδωμάτιο, θα έρθουν και τα κρεβατάκια των παιδιών γιατί δεν αντέχω να τις έχω να κοιμούνται άλλο μαζί μου και ελπίζω σιγά να αδειάζουν οι κούτες γιατί κοντεύουμε να τρελαθούμε!!! Η κουζίνα και το μπάνιο είναι σχεδόν έτοιμα, τα ρούχα μας έχουν μπει στις ντουλάπες εκτός από του άντρα μου που τα μάζεψε τελευταία στιγμή και μόλις σήμερα το πρωί έψαχνε να βρει παντελόνι να φορέσει ενώ εμείς ήμασταν έτοιμοι από ώρα Και του το έλεγα εγώ: "Σου άφησα δύο σάκους, μάζεψε τα ρούχα σου γιατί μετά θα τα ψάχνεις."
Στο άλλο σπίτι έχουν μείνει κάποια μικροπράγματα τα οποία θα έρθουν εντός των ημερών και μετά θα αρχίσει το πέταμα σε ότι περισσεύει.
Χθες μαγείρεψα και πρώτη φορά στην κουζίνα και το χάρηκα ιδιαίτερα γιατί ήταν όλα μέσα στα πόδια μου!!! Το καλύτερο από όλα είναι το συρτάρι για τις κατσαρόλες. Κυριολεκτικά τις χώρεσε όλες μέσα!!! Και τακτοποιημένες κιόλας.
Χθες ήταν και το πρώτο βράδυ που έμεινα μόνη μου με τις μικρές καθώς ο άντρας μου δούλευε. Κατά τις 11 (ναι αργήσαμε το ξέρω) ξαπλώσαμε για ύπνο και πάνω που είχα γλαρώσει ακούω από το δρόμο κάποιον να φωνάζει: "Βοήθεια, βοήθεια, κάποιος" και μια κυρία να του λέει: "Τι έγινε, παιδί μου;" Δεν σηκώθηκα γιατί η μικρή δεν είχε κοιμηθεί τελείως. Μετά από 2 λεπτά ξανά τα ίδια: "Βοήθεια, βοήθεια, κάποιος" και μετά τίποτα. Αφου τσέκαρα ότι είχε κοιμηθεί η μικρή, σηκώθηκα και βγήκα στο μπαλκόνι της κρεβατοκάμαρας καθώς άκουγα ομιλίες από κάτω. Κάτι νεαροί και μια κοπέλα ήταν στο πάρκο απέναντι και είδαν έναν τύπο να βγαίνει στο μπαλκόνι του πρώτου ορόφου της απέναντι πολυκατοικίας φανερά φοβισμένο και να φωνάζει. Ξαναβγήκε για δεύτερη φορά και την τρίτη βγήκε ένας άλλος που μάλιστα είπε στα παιδιά που ήταν στο πάρκο: "Τι κοιτάτε ρε;" Τελικά ήρθε η αστυνομία, ο κόσμος είχε βγει στα μπαλκόνια και στους δρόμους αλλά τίποτα ύποπτο δεν φαινόταν στο διαμέρισμα. Οι αστυνομικοί πήραν κατάθεση από τους γείτονες, φώτισαν και εγώ δεν ξέρω πόσες φορές το διαμέρισμα με ένα φακό, χτύπησαν το κουδούνι άλλες τόσες αλλά τελικά με εντολή του κέντρου έφυγαν! Τώρα τι έγινε ούτε που ξέρουμε. Πάντως αν τελικά έχει συμβεί κάτι θα το μάθουμε τις επόμενες μέρες. Εγώ σκιάχτηκα και μετά δεν με έπαιρνε ο ύπνος!!!