Μετά από πολύχρονες προσπάθειες από περιβαλλοντικές οργανώσεις και την
Ευρωπαϊκή Ένωση, οι παραλίες της Ζακύνθου προστατεύονται νομικά από το
1999 (Φ.Ε.Κ. 906Δ/22-12-99). Με αυτό το Προεδρικό Διάταγμα ιδρύθηκε το
Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου (ΕΘΠΖ), ενώ τρία χρόνια αργότερα
ιδρύθηκε ο πρώτος Φορέας Διαχείρισης προστατευόμενης περιοχής στην
Ελλάδα.
Ο Φορέας Διαχείρισης του Πάρκου όπως και οι υπόλοιποι ανάλογοι
φορείς στην Ελλάδα δεν έχει ακόμη τύχει της απαιτούμενης στήριξης από
την Πολιτεία, κατάφερε ωστόσο να θέσει τις προϋποθέσεις για να
οργανωθεί η προστατευόμενη περιοχή και να προφυλαχθεί από περαιτέρω
παράνομες δραστηριότητες.
Δυστυχώς όμως οι όποιες πρωτοβουλίες
έχουν ληφθεί μέχρι σήμερα οφείλονται σχεδόν αποκλειστικά στην καταδίκη
της Ελλάδας από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων το 2001 για
παραβίαση κοινοτικής νομοθεσίας λόγω της ελλιπούς προστασίας του
βιοτόπου της θαλάσσιας χελώνας και στην απειλή μίας δεύτερης καταδίκης.
Αν και η δεύτερη καταδίκη αποσοβήθηκε προς το παρόν αλλά το Εθνικό
Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου εξακολουθεί να πλήττεται από σωρεία παράνομων
ενεργειών που υποβαθμίζουν τις σπάνιες οικολογικές του αξίες.
Σεκάνια: το τελευταίο καταφύγιο
Η παραλία στα Σεκάνια είναι η σπουδαιότερη παραλία ωοτοκίας της Caretta
caretta στη Μεσόγειο μια και συγκεντρώνει κάθε χρονιά 500-1000 φωλιές,
δηλαδή πάνω από το 50% του συνόλου της Ζακύνθου, και μια από τις
ψηλότερες πυκνότητες φωλιών στον κόσμο για το είδος.
Το 1992, όταν η σωτηρία της χελώνας ήταν ακόμη πολύ αβέβαιη, το WWF
Ελλάς για να αποτρέψει την υποβάθμιση της παραλίας των Σεκανίων,
αγόρασε από τους ιδιοκτήτες σχεδόν ολόκληρη (το 90% περίπου) την έκταση
που περιβάλλει την παραλία, καθώς η ίδια η παραλία δεν μπορεί σύμφωνα
με την ελληνική νομοθεσία να ανήκει σε ιδιώτες. Σκοπός της αγοράς ήταν
αφενός η αποτροπή της τουριστικής της εκμετάλλευσης και αφετέρου η κατά
το δυνατό καλύτερη διαχείρισή της, ώστε να προστατευθεί η παραλία
ωοτοκίας των χελωνών. Τα 600 εκατομμύρια δραχμές που δαπανήθηκαν για
την αγορά της γης, προήλθαν κυρίως από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καθώς
και από συνεισφορές ιδιωτών κατά τη διάρκεια τριετούς πανευρωπαϊκής
εκστρατείας του WWF Ελλάς.
Τα Σεκάνια αποτελούν Ζώνη Α1 (απόλυτης προστασίας) του ΕΘΠΖ και
έχουν ενταχθεί στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000 της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας, στα Σεκάνια
απαγορεύεται η πρόσβαση και οποιαδήποτε ανθρώπινη δραστηριότητα καθ’
όλη τη διάρκεια του χρόνου. Επιτρέπεται μόνο η επιστημονική έρευνα, με
άδεια από το ΥΠΕΧΩΔΕ και τον Φορέα Διαχείρισης του ΕΘΠΖ.
Ευρωπαϊκή Ένωση, οι παραλίες της Ζακύνθου προστατεύονται νομικά από το
1999 (Φ.Ε.Κ. 906Δ/22-12-99). Με αυτό το Προεδρικό Διάταγμα ιδρύθηκε το
Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου (ΕΘΠΖ), ενώ τρία χρόνια αργότερα
ιδρύθηκε ο πρώτος Φορέας Διαχείρισης προστατευόμενης περιοχής στην
Ελλάδα.
Ο Φορέας Διαχείρισης του Πάρκου όπως και οι υπόλοιποι ανάλογοι
φορείς στην Ελλάδα δεν έχει ακόμη τύχει της απαιτούμενης στήριξης από
την Πολιτεία, κατάφερε ωστόσο να θέσει τις προϋποθέσεις για να
οργανωθεί η προστατευόμενη περιοχή και να προφυλαχθεί από περαιτέρω
παράνομες δραστηριότητες.
Δυστυχώς όμως οι όποιες πρωτοβουλίες
έχουν ληφθεί μέχρι σήμερα οφείλονται σχεδόν αποκλειστικά στην καταδίκη
της Ελλάδας από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων το 2001 για
παραβίαση κοινοτικής νομοθεσίας λόγω της ελλιπούς προστασίας του
βιοτόπου της θαλάσσιας χελώνας και στην απειλή μίας δεύτερης καταδίκης.
Αν και η δεύτερη καταδίκη αποσοβήθηκε προς το παρόν αλλά το Εθνικό
Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου εξακολουθεί να πλήττεται από σωρεία παράνομων
ενεργειών που υποβαθμίζουν τις σπάνιες οικολογικές του αξίες.
Σεκάνια: το τελευταίο καταφύγιο
Η παραλία στα Σεκάνια είναι η σπουδαιότερη παραλία ωοτοκίας της Caretta
caretta στη Μεσόγειο μια και συγκεντρώνει κάθε χρονιά 500-1000 φωλιές,
δηλαδή πάνω από το 50% του συνόλου της Ζακύνθου, και μια από τις
ψηλότερες πυκνότητες φωλιών στον κόσμο για το είδος.
Το 1992, όταν η σωτηρία της χελώνας ήταν ακόμη πολύ αβέβαιη, το WWF
Ελλάς για να αποτρέψει την υποβάθμιση της παραλίας των Σεκανίων,
αγόρασε από τους ιδιοκτήτες σχεδόν ολόκληρη (το 90% περίπου) την έκταση
που περιβάλλει την παραλία, καθώς η ίδια η παραλία δεν μπορεί σύμφωνα
με την ελληνική νομοθεσία να ανήκει σε ιδιώτες. Σκοπός της αγοράς ήταν
αφενός η αποτροπή της τουριστικής της εκμετάλλευσης και αφετέρου η κατά
το δυνατό καλύτερη διαχείρισή της, ώστε να προστατευθεί η παραλία
ωοτοκίας των χελωνών. Τα 600 εκατομμύρια δραχμές που δαπανήθηκαν για
την αγορά της γης, προήλθαν κυρίως από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καθώς
και από συνεισφορές ιδιωτών κατά τη διάρκεια τριετούς πανευρωπαϊκής
εκστρατείας του WWF Ελλάς.
Τα Σεκάνια αποτελούν Ζώνη Α1 (απόλυτης προστασίας) του ΕΘΠΖ και
έχουν ενταχθεί στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000 της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας, στα Σεκάνια
απαγορεύεται η πρόσβαση και οποιαδήποτε ανθρώπινη δραστηριότητα καθ’
όλη τη διάρκεια του χρόνου. Επιτρέπεται μόνο η επιστημονική έρευνα, με
άδεια από το ΥΠΕΧΩΔΕ και τον Φορέα Διαχείρισης του ΕΘΠΖ.