Φόρουμ
Αρχική σελίδα*
Αναζήτηση
Latest images
Εγγραφή
Σύνδεση
Ο νομός Έβρου ένας από τους μεγαλύτερους σε έκταση νομούς της Ελλάδας και ένας από εκείνους με την υψηλότερη βιοποικιλότητα. Αυτό οφείλεται κυρίως στη γεωγραφική του θέση και στην παρουσία του ποταμού Έβρου δίπλα στις δασωμένες ανατολικές απολήξεις της Ροδόπης, στη μικρή πληθυσμιακή πυκνότητα και τη μικρή επίδραση τους ανθρώπου.
Το 42% της έκτασης του νομού βρίσκεται κάτω από κάποιο καθεστώς προστασίας, μια και περιέχει δύο Εθνικά Πάρκα (Δαδιάς – Λευκίμης - Σουφλίου και Δέλτα Έβρου), δύο Τόπους Κοινοτικής Σημασίας και τρεις Ζώνες Ειδικής Προστασίας. Στα πολύτιμα οικοσυστήματά του έχουν καταγραφεί αρκετά ενδημικά είδη φυτών (ιδιαίτερα στη Σαμοθράκη), πάνω από 320 είδη πουλιών, περισσότερα από 65 είδη θηλαστικών και υψηλές πυκνότητες από πολλά είδη ερπετών και αμφίβιων. Ο νομός αποτελεί επίσης κόμβο ενός μείζονος μεταναστευτικού διαδρόμου για τα πουλιά στην Ανατολική Μεσόγειο.
Το Δέλτα του Έβρου είναι ίσως ο σημαντικότερος υγρότοπος για τη μετανάστευση και τη διαχείμαση των πουλιών στην Ελλάδα, γεγονός που οφείλεται στο συνδυασμό των φυσικών τους χαρακτηριστικών με τη γεωγραφική του θέση. Τμήματά του είναι χαρακτηρισμένα ως Εθνικό Πάρκο, Τόπος Κοινοτικής Σημασίας, Ζώνη Ειδικής Προστασίας και Υγρότοπος Διεθνούς Σημασίας (Ραμσάρ). Περιέχει ποικιλία δελταϊκών οικοτόπων, σημαντικά βοσκοτόπια, φυσικά ιχθυοτροφεία, μεγάλη ποικιλία υδρόβιων οργανισμών, πληθυσμούς αναπαραγόμενων σπάνιων πουλιών και αρκετά σχετικά απρόσιτα μέρη. Θεωρείται ο τελευταίος καλός κυνηγότοπος για τα υδρόβια πουλιά στην Ελλάδα. Στον υγρότοπο λαμβάνει χώρα γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία (γλυκών υδάτων, λιμνοθαλασσών, θαλάσσια, ερασιτεχνική και επαγγελματική), κυνήγι, περιβαλλοντική εκπαίδευση, φυσιολατρικός τουρισμός, επιστημονική έρευνα και περιβαλλοντική παρακολούθηση. Αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα διαχείρισης.
Το Δάσος Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου είναι έναν από τους σημαντικότερους βιοτόπους της Ευρώπης, ιδανικός για τη διαβίωση των αρπακτικών καθώς η πλούσια δασική κάλυψη διακόπτεται συχνά από ξέφωτα, μικρά βοσκοτόπια και καλλιεργούμενες εκτάσεις.
Φιλοξενεί 36 από τα 38 είδη ευρωπαϊκών αρπακτικών πουλιών και είναι η μόνη περιοχή της ηπείρου που συναντάμε ταυτόχρονα τα τρία από τα τέσσερα είδη γυπών της Ευρώπης. Το ένα από αυτά, ο μαυρόγυπας (Aegypius monachus), αποτελεί και το είδος «σημαία» της περιοχής καθώς διατηρεί στη Δαδιά τη μοναδική αναπαραγωγική του αποικία στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια.
Το 2001 το δάσος χαρακτηρίστηκε Εθνικό Πάρκο ενώ αποτελεί ίσως την πληρέστερα διαχειριζόμενη προστατευόμενη περιοχή της Ελλάδας. Στα όρια του Εθνικού Πάρκου περιβάλλονται δύο δήμοι (Σουφλί, Τυχερό) με συνολικό πληθυσμό 11.000 κατοίκους που ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία, τη γεωργία, την υλοτομία και τον οικοτουρισμό.
Το WWF άρχισε να δραστηριοποιείται στην περιοχή του Έβρου από το 1979. Το 1992 μία επιστημονική ομάδα του WWF Ελλάς εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Δαδιά.
Αρχικά ο κύριος στόχος μας ήταν να αντιμετωπίσουμε με οργανωμένο και επιστημονικό τρόπο τις ανάγκες και τις απειλές που αντιμετωπίζει το δάσος Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου και να καταγράψουμε τις εξελίξεις στο Δέλτα του Έβρου ώστε να συμβάλλουμε στη βελτίωση της διαχείρισης και της προστασίας του.
Σήμερα η Δαδιά είναι μία από τις πληρέστερα διαχειριζόμενες προστατευόμενες περιοχές στην Ελλάδα. Η διαχείριση αυτή πέρα από τα καθαρά οικολογικά οφέλη έχει συμβάλει σημαντικά στην φυσιογνωμία της περιοχής. Η Δαδιά αποτελεί αυτή την στιγμή ίσως τον δημοφιλέστερο οίκο-τουριστικό προορισμό της Ελλάδας. Υποδέχεται περισσότερους από 35000 επισκέπτες το χρόνο, με μεγάλα οικονομικά οφέλη για την τοπική κοινωνία, όπως πολλαπλές θέσεις εργασίας για νέους και γυναίκες του χωριού, αυξημένη ζήτηση για τις παρεχόμενες υπηρεσίες, που διαχέονται και στις άλλες γειτονικές περιοχές.
Έχοντας συμβάλλει αποφασιστικά στην εξέλιξη της Δαδιάς σε μία από τις πληρέστερα διαχειριζόμενες προστατευόμενες περιοχές στην Ελλάδα, οι δραστηριότητες των συνεργατών και των εθελοντών του WWF Ελλάς συνεχίζονται και εξελίσσονται με στόχο να δώσουν απαντήσεις στις νέες περιβαλλοντικές προκλήσεις.
Το 42% της έκτασης του νομού βρίσκεται κάτω από κάποιο καθεστώς προστασίας, μια και περιέχει δύο Εθνικά Πάρκα (Δαδιάς – Λευκίμης - Σουφλίου και Δέλτα Έβρου), δύο Τόπους Κοινοτικής Σημασίας και τρεις Ζώνες Ειδικής Προστασίας. Στα πολύτιμα οικοσυστήματά του έχουν καταγραφεί αρκετά ενδημικά είδη φυτών (ιδιαίτερα στη Σαμοθράκη), πάνω από 320 είδη πουλιών, περισσότερα από 65 είδη θηλαστικών και υψηλές πυκνότητες από πολλά είδη ερπετών και αμφίβιων. Ο νομός αποτελεί επίσης κόμβο ενός μείζονος μεταναστευτικού διαδρόμου για τα πουλιά στην Ανατολική Μεσόγειο.
Το Δέλτα του Έβρου είναι ίσως ο σημαντικότερος υγρότοπος για τη μετανάστευση και τη διαχείμαση των πουλιών στην Ελλάδα, γεγονός που οφείλεται στο συνδυασμό των φυσικών τους χαρακτηριστικών με τη γεωγραφική του θέση. Τμήματά του είναι χαρακτηρισμένα ως Εθνικό Πάρκο, Τόπος Κοινοτικής Σημασίας, Ζώνη Ειδικής Προστασίας και Υγρότοπος Διεθνούς Σημασίας (Ραμσάρ). Περιέχει ποικιλία δελταϊκών οικοτόπων, σημαντικά βοσκοτόπια, φυσικά ιχθυοτροφεία, μεγάλη ποικιλία υδρόβιων οργανισμών, πληθυσμούς αναπαραγόμενων σπάνιων πουλιών και αρκετά σχετικά απρόσιτα μέρη. Θεωρείται ο τελευταίος καλός κυνηγότοπος για τα υδρόβια πουλιά στην Ελλάδα. Στον υγρότοπο λαμβάνει χώρα γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία (γλυκών υδάτων, λιμνοθαλασσών, θαλάσσια, ερασιτεχνική και επαγγελματική), κυνήγι, περιβαλλοντική εκπαίδευση, φυσιολατρικός τουρισμός, επιστημονική έρευνα και περιβαλλοντική παρακολούθηση. Αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα διαχείρισης.
Το Δάσος Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου είναι έναν από τους σημαντικότερους βιοτόπους της Ευρώπης, ιδανικός για τη διαβίωση των αρπακτικών καθώς η πλούσια δασική κάλυψη διακόπτεται συχνά από ξέφωτα, μικρά βοσκοτόπια και καλλιεργούμενες εκτάσεις.
Φιλοξενεί 36 από τα 38 είδη ευρωπαϊκών αρπακτικών πουλιών και είναι η μόνη περιοχή της ηπείρου που συναντάμε ταυτόχρονα τα τρία από τα τέσσερα είδη γυπών της Ευρώπης. Το ένα από αυτά, ο μαυρόγυπας (Aegypius monachus), αποτελεί και το είδος «σημαία» της περιοχής καθώς διατηρεί στη Δαδιά τη μοναδική αναπαραγωγική του αποικία στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια.
Το 2001 το δάσος χαρακτηρίστηκε Εθνικό Πάρκο ενώ αποτελεί ίσως την πληρέστερα διαχειριζόμενη προστατευόμενη περιοχή της Ελλάδας. Στα όρια του Εθνικού Πάρκου περιβάλλονται δύο δήμοι (Σουφλί, Τυχερό) με συνολικό πληθυσμό 11.000 κατοίκους που ασχολούνται κυρίως με την κτηνοτροφία, τη γεωργία, την υλοτομία και τον οικοτουρισμό.
Το WWF άρχισε να δραστηριοποιείται στην περιοχή του Έβρου από το 1979. Το 1992 μία επιστημονική ομάδα του WWF Ελλάς εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Δαδιά.
Αρχικά ο κύριος στόχος μας ήταν να αντιμετωπίσουμε με οργανωμένο και επιστημονικό τρόπο τις ανάγκες και τις απειλές που αντιμετωπίζει το δάσος Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου και να καταγράψουμε τις εξελίξεις στο Δέλτα του Έβρου ώστε να συμβάλλουμε στη βελτίωση της διαχείρισης και της προστασίας του.
Σήμερα η Δαδιά είναι μία από τις πληρέστερα διαχειριζόμενες προστατευόμενες περιοχές στην Ελλάδα. Η διαχείριση αυτή πέρα από τα καθαρά οικολογικά οφέλη έχει συμβάλει σημαντικά στην φυσιογνωμία της περιοχής. Η Δαδιά αποτελεί αυτή την στιγμή ίσως τον δημοφιλέστερο οίκο-τουριστικό προορισμό της Ελλάδας. Υποδέχεται περισσότερους από 35000 επισκέπτες το χρόνο, με μεγάλα οικονομικά οφέλη για την τοπική κοινωνία, όπως πολλαπλές θέσεις εργασίας για νέους και γυναίκες του χωριού, αυξημένη ζήτηση για τις παρεχόμενες υπηρεσίες, που διαχέονται και στις άλλες γειτονικές περιοχές.
Έχοντας συμβάλλει αποφασιστικά στην εξέλιξη της Δαδιάς σε μία από τις πληρέστερα διαχειριζόμενες προστατευόμενες περιοχές στην Ελλάδα, οι δραστηριότητες των συνεργατών και των εθελοντών του WWF Ελλάς συνεχίζονται και εξελίσσονται με στόχο να δώσουν απαντήσεις στις νέες περιβαλλοντικές προκλήσεις.
