Τα καθημερινά νέα μας

τη διαιτα κ εγω την θεωρω υπερβολη...στο κατω κατω τρωει οσο πρεπει..οχι παραπανω...μπορει το γαλα μου να ειναι δυνατο..τι να πω δε ξερω...

Και να χαίρεσαι που είναι δυνατό και τον κρατάει!!!
Μακάρι να ήταν και εμένα έτσι!!!
Να σου πω και κάτι Βασούλα μου.
Σε όσους λένε ότι το παιδί είναι παχουλό θα λες: "Είδατε τι κάνει το γαλατάκι της μανούλας του;"
Έτσι βουλώνεις μερικά στόματα

mamaleyteraki έγραψε:




θα λες Εγω δίνω το ποιο ακριβό πολυβιταμινουχο γάλα
τις αγοράς



το ΒΥΖΟΛΑΚ ΝΑΙ ΒΥΖΟΛΑΚ

και αστούς
αν ψάχνονται...............

Σωστήηηηη...................

xaxaxaxaxa θεϊκό!!!!!!!
υπαρχουν και μερικοι που λενε "στρουμπουλο στρουμπουλο σα τη μαμα του!" εκει στενοχωριεμαι περισσοτερο γιατι δεν θελω μια ζωη να βασανιζεται με τα κιλα του αλλα μετα που το σκεφτομαι μου τη δινει και λεω "δε καταλαβα! Το δικο του φαι τρωμε;;;;"

Ακριβώς! Το δικό τους φαγητό τρώτε;
Καλέ άσε τους να λένε!!!!
Μια χαρά είναι το παιδί!! Θα δεις που θα μεγαλώσει και θα φτιάξει κορμάκι.
Και της κουμπάρας έτσι στρουμπουλός ήταν μωρό. Και ήταν και πρόωρο!
Αν τον δείς τώρα είναι (θα πάει πρώτη δημοτικού) ένα ψηλό και γλυκύτατο παιδάκι!!

Τί κάνει η παρέα στα αστεράκια;; Γυρίσατε, γυρνάτε ή είστε ακόμη διακοπές;; Εμείς επιστρέψαμε την Κυριακή που πέρασε μετά από 3 εβδομάδες διακοπών. Ο Θεός να τις κάνεις δηλαδή μιας και φέτος ήταν επεισοδιακές. Του χρόνου να είμαστε καλά και ελπίζω να είναι καλύτερες!!

Άντε να μαζευόμαστε πάλι σιγά σιγά!! Καλό Χειμώνα σε όσες επέστρεψαν!!

αχ....οι διακοπες φετος δεν μας "εκατσαν" μιας και ειχαμε το μπεμπακο μας...του χρονου ισως!

Αντε ρε κοριτσια μαζευτειτε γιατι σκυλοβαρεθηκα τοσο καιρο μονη μου να μπαινω και να βγαινω στο φορουμ...

Κοριτσάκια μου γλυκά τι κάνετε? Εγώ όπως καταλαβαίνετε τρέχω και δεν φτάνω λιγάκι, προσπαθούμε να μπούμε σε μια γραμμή , κάθε μέρα και λιγάκι καλύτερα. Μου λείπετε πολύ αλλά δεν προλαβαίνω να μπαίνω συχνά. Όταν κοιμούνται οι ζουζούνες μου ή θα κάνω δουλιές ή θα κοιμάμαι και εγώ. Εν το μεταξύ μου αρρώστησε και η Έλλη μου με αμυγδαλίτιδα, κάποιες μέρες είχε πολύ υψηλό πυρετό και τις είχαμε χώρια μην μου κολλήσει και η μικρούλα. Τώρα έφυγε ο πυρετός , είναι μια χαρά αλλά πέρνουμε για 10 μέρες αντιβίωση. Πριν λίγο ξύπνησα να θηλάσω και μπήκα να σας δω και λιγάκι. Φιλιά σε όλες

Πολλές αρρώστιες και ιώσεις φέτος βρε παιδιά! Γιατί έτσι; Περαστικά στην μικρή σου Μαρία.

Εμείς μπαίνουμε στην ρουτίνα της καθημερινότητας πλέον. Για άλλο μπανάκι δεν το βλέπω να προλαβαίνω να κάνω για φέτος. Εάν ο Σεπτέμβρης είναι καλός και ζεστός όπως μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια μπορεί και να κάνουμε κανένα ακόμη. Μην έχω παράπονο όμως ...κάναμε φέτος μερικούλια!! Και η μικρή μπόρεσε και κολύμπησε μόνη της με τα μπρατσάκια! Ε είπαμε... γοργονίτσαααα!!!

Επιτέλους επιστρέψαμε αν και δεν σας κρύβω ότι θα ήθελα να μείνω κι άλλο στο χωριό. Καλά ήταν. Κάθε πρωί πηγαίναμε για μπάνιο, μεσημέρι ξάααααπλα και το βραδάκι πλατεία για μπυρίτσα, τσιπουράκι και μεζεκλίδια!!! Κάποια κιλάκια τα πήραμε σίγουρα.

Από Παρασκευή είμαστε στας Αθήνας και ευτυχώς γλιτώσαμε τη σάουνα!!! Αφού να φανταστείτε κοιμόμαστε με ανοιχτά παράθυρα και χωρίς κλιματιστικό. Πρωτοφανές!!!

Σήμερα το πρωί έφυγα από το σπίτι και όταν έφτασα στο γραφείο ανακάλυψα ότι μου έλειπαν τα κλειδιά από την τσάντα!!! "Ωραία αρχίσαμε" σκέφτηκα και επιδόθηκα να παίρνω τηλέφωνο τον ασκούμενο για να γλιτώσω το ταξί και την ταλαιπωρία του να γυρίζω σπίτι για να πάρω τα κλειδιά. 18 κλήσεις του έκανα για να καταφέρω να τον εντοπίσω. Ευτυχώς δηλαδή γιατί έτοιμη ήμουν να ανέβω στη λεωφόρο για ταξί!!! Έτσι κατά τις 10:15 μπήκα στο γραφείο από τις 9:30 κανονικά. Πάλι καλά που λείπει και το μεγάλο αφεντικό γιατί αλλιώς....... σφαίρα θα είχα γίνει να φέρω τα κλειδιά!!!!

Και όταν έχεις παιδιά τα προβλήματα δεν τελειώνουν ποτέ. Πριν φύγουμε, συγκεκριμένα 1 μέρα πριν, η μικρή πήγε να κατέβει από την τσουλήθρα, στο πλάι έχει κάτι σχοινιά αναρρίχησης και εκείνη θεώρησε σωστό ότι μπορεί να κατέβει κιόλας από εκεί. Γλύστρισε λοιπόν και έπεσε αλλά πιάστηκε με το ένα της χέρι. Το αποτέλεσμα; Εξάρθρωση στην κλείδα. Εμείς δεν καταλάβαμε τίποτα και νομίζαμε ότι είχε απλώς μια μικρή φλεγμονή. Ένας φίλος μας γιατρός όμως που την είδε στο χωριό μας είπε να βγάλουμε μια ακτινογραφία επιστρέφοντας μήπως χρειάζεται να πάμε σε ορθοπεδικό ώστε να το βάλουν στη θέση του.Πήρα τηλέφωνο σε ένα ακτινοδιαγνωστικό κέντρο στη Ν. Σμύρνη αλλά για να κλείσουν ραντεβού θέλουν παραπεμπτικό γιατρού. Βρήκα λοιπόν ορθοπεδικό, συμβεβλημένο με το δημόσιο, κοντά στο σπίτι και έκλεισα ραντεβού για το απόγευμα. Ελπίζω να μη χρειάζεται παρέμβαση γιατρού και να γιάνει μόνο του γιατί από ότι μου είπε και ο φίλος γιατρός στο χωριό θα πρέπει να την κοιμισούν γιατί πονάει πολύ η επανατοποθέτηση του οστού. Μίλησα και με την παιδίατρο και μου σύστησε το διευθυντή του ορθοπεδικού στο Παίδων μήπως και χρειαστεί. Περιττό να σας πω ότι με έχει πιάσει άγχος. Ο δικός μου φυσικά είναι στον κόσμο του και επιμένει ότι δεν έχει τίποτα το παιδί. Αχ, γιατί είναι έτσι οι άντρες;

Σε γενικές γραμμές είμαστε μια χαρά πάντως!!! Η μικρή δεν παραπονιέται ότι πονάει παρά μόνο όταν την ακουμπάμε εκεί ή καταλάθος της τραβήξουμε το χέρι.

Βρε καλώς την!! Καλώς ήρθατε στην Αθήνα!! Δικαιολογημένη σε βρήσκω για τα κλειδιά μιας και η περίοδος προσαρμογής σε βγάζει έξω από τα νερά σου μερικές φορές... ε τί να κάνουμε, αυτά έχουν οι διακοπές!

Πολύ όμορφα τα βρήσκω όλα αυτά στο χωριό, ωραίο πρόγραμμα!! Αραλίκιιιιιιιιι!!!!!!

Με την μικρούλα ανησυχώ κι εγώ τώρα!! Όντως η επανατοποθέτηση οστού είναι πολύ άσχημο πράγμα, το πέρασε γνωστός μου σχετικά πρόσφατα και πονάει πάααααααααρα πολύ, αλλά μόνο εκείνη την στιγμή, μετά εάν έχει γίνει σωστή δουλειά δεν νοιώθεις τίποτα. Ίσως από το τράνταγμα λίγο οι μυς, αλλά τίποτα περισσότερο. Μακάρι να μην χρειαστεί να γίνει κάτι τέτοιο!!

Καλό Χειμώνα να έχουμε Mamma El!! Να είστε καλά και του χρόνου να περάσετε το ίδιο όμορφα και ξένοιαστα!! Άντε γιατί μου έλειψε η παρεούλα μας!!

Αχ και εμένα μου έλειψε η παρεούλα σας!!!
Αν και είχα έστω και για μια μέρα παρέα τη Γιώτα με τα υπέροχα μικρά της!!!
Θα σας βάλω και φωτό. Τώρα τις ανεβάζω!!!

Καλό Φθινόπωρο λέω εγώ πρώτα γιατί ο χειμώνας αργεί ακόμα.

Και εμείς γυρίσαμε την Κυριακή από διακοπές.

Πήγαμε σ' ένα μέρος ησυχαστήριο. Στην Στούπα στην Μεσσηνιακή Μάνη. Είναι ιδανικό για οικογένειες με παιδιά. Βεβαια εχει στροφες μετα την Καλαμάτα αλλα το μέρος σε αποζημιώνει.

Παραλία αμμουδιά, ησυχία ηρεμία, ευχαριστήθηκα ύπνο . Κοιμόμουν 3 ωρες το μεσημέρι και το βράδυ από τις 10. Με τόσα ξενύχτια με τον Κωνσταντίνο το χρειαζόμουνα. Δεν άντεχα άλλο.

Περάσαμε 8 μέρες με τον άντρα μου ήρεμα, το χρειαζόμασταν αυτό το ταξιδάκι. Η χρονιά ΄που πέρασαμε ήταν δύσκολη. Δυο απολύσεις μια ηδικια του μια η δικια μου. Ψυχολογικά μας τσάκισαν. Τωρα όλα καλα ορθοποδήσαμε και πάλι!!

Κορίτσια εύχομαι καλό φθινόπωρο !!!!

Μου φαίνεται πως τελικά λίγο πολύ όλες μας γεμίσαμε τις μπαταρίες μας και αρχίζουμε δυναμικά με την επιστροφή μας την καθημερινότητα μας και ρουτίνα!!!

Το πρωί εμείς ήμασταν στο Παίδων.
Βγάλαμε ακτινογραφία και ευτυχώς γλιτώσαμε το χειρουργείο.
Ο ορθοπαιδικός απλώς μας είπε ότι δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτα. Θα το έχει για όλη της τη ζωή και απλώς με τον καιρό και με τα χρόνια θα φτιάχνει σιγά σιγά.
Μας έστειλε στην ορθοπαιδική κάτω και απλώς της το έδεσαν και θα το κρατήσει δεμένο για τρεις μέρες περίπου!!!!

Στον όροφο που ήταν το γραφείο του ορθοπαιδικού δίπλα ακριβώς ήταν τα χειρουργεία.
Απ' έξω περίμενε μια μανούλα το μωράκι της που έκανε εγχείριση στο ποδαράκι του.
Μέχρι να έρθει ο γιατρός έβαλαν αλλά δύο παιδάκια μέσα.
Αχ κορίτσια σφίχτηκε η καρδιά μου και ένιωθα τα ματάκια μου να βουρκώνουν.
Μια προσευχή για όλα τα παιδάκια να είναι υγιή!

αχ ναι...περαστικά σε όλα τα παιδάκια!!!

Σήμερα τ απόγευμα πήγαμε με τον άντρα μου και ψωνίσαμε τα ρούχα μας για τη βάφτιση...σε γκρι- ασημί αποχρώσεις και οι δυο...θα είμαστε σετ!!!!

Γύρισα και έβαλα το μικρό να θηλάσει αλλά δεν έπαιρνε το δεξί στήθος με τίποτα! 2 ρουφηξιές, τραβιόταν και πάλι τα ίδια...στο αριστερό έφαγε κανονικά...Μου το έκανε και χθες το βραδυ αυτο...Τι γίνεται; γιατί το κάνει; Σας έχει τύχει ρε κορίτσια;;;Είμαι να σκάσω!

Βασουλά μου καλό φθινόπωρο.
Ετοιμασίες βλέπω για τη βάφτιση. Με το καλό!!!!

Μήπως έχει τραυματιστεί η θηλή σου και καταπίνει αιματάκι και για αυτό δεν το θέλει; Το έκανε και η Νεφέλη αυτό στην αρχή!

οχι..βγαζει γαλα κανονικα...αφου βγαζω και στη δουλεια μια φορα και το πινει την επομενη μερα που εγω λειπω...απλα αυτη την εβδομαδα Δ και Τ δεν εβγαλα γιατι αναπληρωνω τον προισταμενο στη δουλεια (byebye μειωμενο δηλ) και δεν προλαβα να παω ουτε τουαλετα..και ελεγα μηπως επειδη εμεινε πολλες ωρες στο στηθος το γαλα γι αυτο δεν του αρεσε...αλλα και παλι το μεσημερι που γυρναω τον θηλαζω κανονικα..το βραδυ αντιδρα... το εκανε παλι χθες βραδυ και αναγκαστικα να του δωσω μπουκαλι γιατι εκλαιγε...

ρε κοριτσια ειμαι να σκασω...σημερα το πρωι παλι στον θηλασμο των 9 δεν το ηθελε το στηθος...η πεθερα μου λεει μηπως επειδη εχει μαθει στις 9 και στις 12 να τρωει μπουκαλι που λειπω στη δουλεια γι αυτο δε το θελει...τωρα σε λιγο ειναι να ξαναφαει...ελπιζω να θελει να θηλασει...

επισης εχει νευρα κανα δυο μερες τωρα...οταν βαζει το δαχτυλο μου στο στομα του το δαγκωνει και κουναει το κεφαλι του δεξια-αριστερα σαν να εχουν φαγουρα τα ουλα του...να υποθεσω ξεκιναμε δοντακια;;;

Ω, ναι!!! Ξεκινάτε δοντάκια αν και μπορεί να αργήσουν κι άλλο να βγουν!
Αλλά φαγούρα στα ούλα έχουν από τώρα.
Μανούλα οπλίσου με πολύ υπομονή γιατί τώρα θα έχει και πολύ γκρίνια!!!!!

Για το θέμα του θηλασμού δυστυχώς δεν είναι αρμόδια να σου απαντήσω.
Ίσως το Μαράκι μας που θηλάζει ή η mamaleyteraki σε βοηθήσουν καλύτερα!!!
Μπορεί να φταίει και το μπουκάλι αν και χλωμό το βλέπω!
Υπάρχουν μανούλες που δουλεύουν σαν και εσένα και θηλάζουν αλλά δίνουν και μπουκάλι!
Μήπως φταίνε τα δόντια;
Αλλά και η θηλή σου να είναι τραυματισμένη γάλα θα βγαίνει!

Εύχομαι απλά να είναι φάση και να περάσει. Τα έχουν και αυτά τα μωράκια

Είχα καιρό να μπώ στην παρεούλα, μετά τις διακοπές αποσυντονίστικα εντελώς και τώρα άρχισα να προσαρμόζομαι στους ρυθμούς της καθημερινότητας.
΄
Πρώτα απ' όλα ήθελα να κλείσω ραντεβού με το ΙΚΑ για γενικές εξετάσεις για ένα προληπτικό τσεκ απ.

Μετά άρχισαν τα απανοτά ραντεβού με τον οδοντίατρο μεγάλο θέμα με τα δόντια μου μετά την εγκυμοσύνη καθέ τρεις και λίγο στον οδοντίατρο υποφέρω δεν αντέχω άλλο μιλάμε εχω περάσει φοβερούς πονόδοντους, χειρότερα και από τους πόνους της γέννας, μια περιουσία έχω δώσει στον οδοντίατρο και σε ειδικές οδοντόκρεμες και διαλύματα, Το θέμα είναι ότι θρυματίζονται χωρίς να το καταλαβαίνω.

Τέλος ασχολούμαι εντατικά με την AVON είναι μια ευχάριστη ενασχόληση και βγάζω ένα ικανοποιητικό μηνιάτικο. Αρχισα να πηγαίνω σε σεμινάρια σε συναντήσεις μελών και γενικά μ' αρέσει όλο το κλίμα εργασίας. Είμαι ενθουσιασμένη , δεν έχω κανένα εργοδότη πάνω από το κεφάλι μου και δεν έχω το άγχος της απόλυσης. Εχω ευελικτό ωράριο εργασίας γνωρίζω καινούργια άτομα μανούλες και δεν έχω το άγχος της εργασίας.

Αυτά είναι τα νέα μου και θα τα λέμε πιο συχνά.

Το σημαντικότερο είναι ότι το παιδί μου άρχισε να μιλάει να λέει λεξούλες, λέει μαμά μπαμπά γιαγιά παππού νονά μπόμπο ( το σκυλάκι που μένει κοντά στην μαμά μου) το πρωι που ξυπνάει με φωνάζει γλυκά μαμά και εγώ λίωνω τρελένομαι χαλί να πετάσεις.
Επίσης φωνάζει γόγο (Γιώργο) , κοκό (γλυκό). Δείχνει τα μάτια μύτι στόμα αυτιά όταν τον ρωτάμε που είναι. Τι να πω με τρελαίνει ο μικρός , μου δίνει φιλάκι στο μάγουλο και λέει μαμά μά, με χαιδεύει στα μαλλιά και είναι πολύ γλυκούλης.

Μπράβο Χαρά! Ωραία νέα και εννοώ για τον μικρό (πρώτα από όλα) και τα της δουλειάς σου! Εύχομαι όλα καλά να πάνε!

Όσο για τα δόντια ... πόσο σε καταλαβαίνω όμως!! Έχω περάσει και εγώ πάρα πολλά με τα δόντια μου!! Ελπίζω με την φροντίδα την εντατική του οδοντιάτρου θα επανέλθουν!

Εμείς καλά ήμαστε, αν και πολυάσχολοι! Ο άντρας μου πλέον δουλεύει αρκετές ώρες. Εγώ αρχίζω και οργανώνομαι πιό σωστά με το μανικιούρ. Και θεωρώ ότι όλα βαίνουν καλώς!

Τα παιδιά μεγαλώνουν, ζουζουνεύουν, αγριεύουν! Ειδικά ο μικρός που έχει αρχίσει και έχει ξεσπάσματα άγρια προς την αδερφή του! Ελίζω να είναι μία περίοδο που περνάει!! Διαφορετικά ...θα τον κρεμάσω ανάποδα από το ταβάνι!!! Φυσικά αστειεύομαι!!

Αχ μωρέ Χαρούλα. Αυτά τα δόντια ακόμα σε ταλαιπωρούν; Κουράγιο φιλενάδα!!!

Τι λες τώρα; Μεγάλωσε ο μικρούλης και ζουζουνεύει;

Εμείς χθες είχαμε την επίσημη πρώτη μέρα σχολείου της Νεφέλης. Έχω ήδη κάνει ανάρτηση στο μπλογκ. Για περάστε να ενημερωθείτε κορτσούδια μου!

http://mammael.blogspot.com/2010/09/blog-post_13.html

Πωπω καιρό έχουμε να γράψουμε στα νέα μας κορίτσια! Για να ...ανασυνταχθούμε!!

Τί κάνετε; Πώς είστε; Πολλές από εσάς θα είστε στην περίοδο προσαρμογής των μικρών σας στο σχολείο. Δεν είμαστε στην φάση εμείς ακόμη, αλλά βλέπω ότι επικρατεί ένας πανικός. Μια οι ελλείψεις, μια οι δυσκολίες προσαρμογής του κάθε παιδιού, για να μην πω οι ιώσεις!

Εγώ από εχθές το πρωί, δηλαδή πρωί Σαββάτου, κάτι με ενόχλησε στο ένα μου μάτι και ταλαιπωρούμε πολύ σήμερα. Έχει πρηστεί αρκετά και δεν ανοίγει όσο το άλλο ... ο Μονόφθαλμος σας χαιρετά!! Ευτυχώς βρήκα έναν οφθαλμίατρο μέσω διαδικτύου, και ευτυχώς είναι κοντά μας! Μου έδωσε μία αλοιφή για σήμερα μέχρι να πάω αύριο στο ιατρείο του!

Μπορείτε να μου πείτε τί είναι αυτό τώρα; Τσίμπημα δεν φαίνεται να είναι. Μόλυνση εξωτερική; Γιατί μέσα το μάτι δεν δείχνει να έχει κάτι! Ευελπιστώ να φύγει όμως γρήγορα γιατί δεν μπορώ να κυκλοφορήσω έτσι! Μόνο με γυαλί... Και με την δουλειά τί γίνεται οέο; Άντε να με βλέπει έτσι η άλλη με το μάτι και να της περιποιούμε τα νύχια!!

Άλλη μια αναποδιά... θα περάσει κι αυτό, πού θα πάει; Όχι, ας κάνει κι αλλιώς δηλαδή! Περισσότερα αύριο!
Φιλιά

Μάλλον για κριθαράκι μου μοιάζει φιλενάδα!!!
Περαστικούλια σου.

Κοριτσάκια μου χάθηκα το ξέρω, μου λείψατε πολύ πολύ!!!
ΕΛιζάκι με το μπλοκ σου έχω ένα θεματάκι, μόνο να το βλέπω και να το χαίρομαι μπορώ, ανάρτηση ούτε λόγος αν και έχω προσπαθήσει πολλάκις. Τελευταία ήθελα να σας ευχηθώ καλή σχολική χρονιά για τη Ναντίνα και έγραψα κι ολόκληρο κειμενάκι και πάει χάθηκε και δεν το δέχεται... Δεν ξέρω αν κάνω εγώ κάτι λάθος αλλά σε άλλα μπλοκ έχω καταφέρει και έχω γράψει, στης Κάλλι ας πούμε, αν δεν κάνω λάθος
Τώρα, περαστικά Κάλλι, νομίζω πως είναι κάποια επιπεφυκίτιδα, Άνοιξη και Φθινόπωρο είναι το φόρτε της, η μαμά μου είχε όλο το καλοκαίρι, την ενοχλούσαν η θάλασσα, η άμμος, το αντιηλιακό, το σαμπουάν, ακόμη κι ο ήλιος... πολύ ζόρι και πρήξιμο αλλά πρεπει να έχεις και φαγούρα, να θες να το τρίψεις αλλιώς είναι μάλλον κριθαράκι, περίμενε την πανσέληνο να βρεις κάποιον πρωτοτοκο να στο γαυγίσει, έτσι λένε στα χωριά!!!
Καλή σχολική χρονιά και στη Νεφέλη και σ΄όλα τα παιδάκια!!! Μαζί μ΄αυτά κι η Ευγενούλα μου, που πήγε παιδικό, και προσαρμόστηκε και τώρα πλέον πηγαίνει με χαρά αφούπεράσαμε την φάση του δεν ξεκολλάω απο τη μαμά, τους εφιάλτες και το φανταστικό παιδάκι που πάει στον παιδικό κι είναι η μαμά του, τώρα έχει χαρά πουπαίζει με τα παιδάκια και η μαμά της την παιρνει όταν τελειώσει το φαγητό στο σπιτι και το παιχνίδι με τα άλλα παιδάκια, λέει πως αγαπάει και τις δασκάλες της και όλο και τραγουδάει αυτά που μαθαίνει!!! Κόλλησε και συνάχι, το κουβάλησε στο σπίτι και ο μικρούλης πνίγεται και δεν μπορεί να αναπνεύσει απο το μπούκωμα και ενώ το πολύ μυξαριό τελειώσε έχει χουρχουρητούλι και πήρα για πάλι τον παιδίατρο και μου είπε να του δώσω εκτός απο ζιρτέκ και οτριβίν, και σήμερα δε μπόρεσα να του δώσω ούτε το φρουτάκι του, α ναι, μήλο και αχλαδάκι και η μπανάνα περιμένει τη σειρά της στην ουρά... αλλά πολύ κλάμα και ουρλαιχτό απο το μπούκωμα και έτσι ούτε να θηλάσει δε μπορεί, οπότε σήμερα δεν έχει φρουτούγκους!!!
Θα τα πούμε και πιο λεπτομεριακώς, τώρα πρέπει να πάρω την Ευγενούλα απο τον παιδικό, την παηγαίνω 9 με 9:30 και την παίρνω 13:00 με 13:30. Φιλάκια!!!

Τι λες τώρα; Η Ευγενούλα πήγε παιδικό; Καλή αρχή και σε εσάς Μαράκι μου.

Για ξαναδοκίμασε τώρα κι αν δεν μπορείς ακόμα να το κοιτάξω κάπως διαφορετικά!

Φιλιά πολλά στα ζουζουνάκια σου!

Ελιζάκι, ευχαριστούμε παρα πολύ, η αλήθεια είναι ότι η Ευγενία επέμενε πα΄ρα πολύ για τον παιδικό, κάθε φορά που πήγαινε στην τουαλέτα έλεγε, τώρα θα πάω στον παιδικό, τι εδώ θα κάτσω και κάθε παιδάκι που γνώριζε στο παρκο το ρωτούσε αν πηγαίνει σχολείο και όταν έβλεπε σχολικό τρελαινόταν. Πήγε και η φιλενάδα της και γειτόνισσα, οποτε τη στείλαμε κι εμείς στον ίδιο και έχει τρελή χαρά που παιζει με τα παιδάκια και αγαπάει τις δασκάλες της και τρώει και στο τραπέζι, σχεδόν όλο φαί της χωρίς να διαλέγει (εγώ της μαγειρεύω), της βάζουν και σαλιάρα άκουσον άκουσον, και την κρατάει, και όταν γυρίζει σπίτι θέλει νάνι και δεν κάνει χαζομάρες όπως λέει και η ίδια, και όλο σιγοτραγουδάει, το μια ψείρα εδώ, μια ψείρα εκεί, μια ψείρα παραπέρα... και άλλα πολλά. Βγάζει και τα ρουχαλάκια της και τα πάει στα άπλυτα και τα παππουτσάκια της στην άκρη και πίνει πιο συχνά νερό και πάει στην τουαλέτα μόνη της γιατί εκει έχουμε μικρούλες και της καλοάρεσαν και τώρα το γιογιο μας είναι άχρηστο. Κάνει και κοτσιδάκια επιτέλους που κόντευε να τυφλωθεί με τη μαλλούρα μες στα μάτια και σήμερα τη ρώτησα, να σου κάνω κι εγώ κοτσιδάκια; Και μου λέει είσαι δασκάλα; Λέω κι εγώ, αν σε βολεύει, είμαι δασκάλα, κάτσε να σου κάνω... και μου απάνταει, καλά δασκάλα μου!!! Αλλά το πιο σημαντικό, επιτέλους κάθεται και μόνη της και ασχολείται με τα παιχνίδια της και ζωγραφίζει και κάνει πράγματα νιώθοντας ασφάλεια για τον εαυτό της, δε με θέλει συνέχεια πάνω απο το κεφάλι της, μπορώ να κάνω κι εγώ μια δουλειά, να κάτσω σαν άνθρωπος. Άλλο παιδάκι σας λέω, άλλο παιδί, και ακόμη πιο κοινωνική που ήταν και με το παραπάνω αλλά τώρα πιάνει κουβέντα με τους πάντες, και τι κάνεις, και πως πάει; Και αμα τη ρωτήσεις πως τη λένε, λέει εσένα πως σε λένε... και μετά λέει το δικό της, που απο ΝΙ με τον καιρό έγινε ΝΙΑ και μετά ΝΙΝΙΑ και τώρα προσπαθούμε και για το ΕΥΓΕΝΙΑ ολόκληρο. Που να την ακούσετε να λέει, καλά είμαι, η μαμά καλά, ο μπαμπάς καλά, ο μπέμπης καλά... εσένα η μαμά σου τι κάνει, ο μπαμπάς σου, ο μπέμπης σου; Έπρεπε όλοι να έχουν μπέμπη... τώρα πια το κατάλαβε ότι δεν έχουν όλοι αλλά μαμά και μπαμπά γιατί να μην έχουν όλοι; Έχουμε ένα θέμα... η δασκάλα μας είπε ότι είναι πανέξυπνη και δεν παραμυθιάζεται εύκολα, θέλει πολυ μπουρου μπούρου. Και πάνω απ΄όλα έγινε διεκδικητική κάπως... προχθές μια φίλης της πήγε να της πάρει ένα παιχνίδι της εδώ στο σπίτι και ήθελε να το παίξει αυτή και της το βούτηξε αγρίως, και με εξέπληξε και έπρεπε πρωτοφανώς να τη μαλώσω κάπως αλλά όχι και πολύ, είπαμε να ξεφύγουμε λίγο απο το προφίλ "κοτούλα", να μην τις αρπάζουμε, να ορμάμε και λίγο. Αλλά μετά άρχισε να λέει στη φίλη της που είχε πάρει όλα τα μπισκότα μπροστά της, "γιατί δε μου δώνεις;" και της έβαλε στο στόμα κάμποσα και της απαντάει τη δικιά μου "με μπούκωσες". Ήταν όλα τα λεφτά κι οι δυό τους!!! Και άλλα πολλά, πρέπει να επισκεφτώ το θέμα με τις ατάκες γιατί έχω πολύ υλικό!!!

Δεν ξέρω πια Μαρία εννοείς Ελιζάκι αλλά εγώ νομίζω πως μπορώ να απαντήσω στο θέμα του θηλασμού, μιας και η συμφοιτήτρια και συντοπίτισσα και επίσης μωρομάνα Μαρία θα είναι μάλλον κι αυτή πολυάσχολη!!! Βάσω για τα δοντάκια έχω να πω πως κι ο δικός μου εδώ και σχεδόν δύο μήνες έχει φαγούρα και βάζει τα πάντα στο στόμα και του πήρα βολικές κουδουνίστρες, η πιπίλα του φέρνει αναγούλα και του αρέσει να τρώει τα χέρια του, τα ρούχα του και ότι βρει τέλος πάντων, τα ξύνει και στα δικά μου δάχτυλα, ο παιδίατρος μου είπε πως φουσκώνουν τα ούλα και προετοιμάζονται αλλά είναι ακόμη νωρίς και θα πρέπει να περιμένουμε, είναι φυσιολογικό, αν βγαλει δόντια θα το καταλάβω αμέσως μιας και θηλάζω γιατί θα με τσιμπήσει η μυτούλα που θα σκάσει. Όσο για τις πληγωμένες θηλές, τι μου θύμισες, πριν τρεις εβδομάδες είχα το τελευταίο κρούσμα εκεί που είπα πως ξεμπέρδεψα με αυτή την ευαισθησία. Εγώ προσωπικά έχω κάνει την πουρελάν πλούσια αλλά κατάλαβα πως θέλει να μένει το στήθος στον αέρα για λίγο να στεγνώσει και μετά να βάλω ξανα το επίθεμα και με τον καιρό, τρεις μέρες με μια εβδομάδα ανάλογα με την πληγή, γιατρεύεται. Εμένα κάνει κύστες, τι κύστες δηλαδή που είναι κανονικές φουσκάλες, σαν να με χτύπησε το παππούτσι και μετά ξφλουδίζει και αν δαγκώσει το σημείο που έφυφε η πετσούλα, τρέχει αίμα, κοίτα το αίμα δεν κάνει κακό στο παιδί (μη γίνεται και της πλημμύρας) να πιει λίγο με το γάλα, στην αρχή του θηλασμού που πονάει κιόλας αλλά μετά σταματάνε και τα δυο και ο πόνος και το αίμα, και στο τέλος μόνο ίσως σε ξαναπονέσει όταν αφήσει το στήθος, να βάζεις το μικρό σου δαχυλάκι, να μην το τραβάς. Εγώ δεν τον άφηνα να το τραβολογάει. Θέλει λίγο πείσμα και αντοχή στον πόνο και πιστεψε με μη βάλεις τίποτα, απο μόνο του θα γιατρευτεί. Τώρα, ο μικρούλης σου πιστεύω ότι περνάει τη φάση που λέγεται και "άλμα ανάπτυξης" και γίνεται πιο λιχούδης και λαιμαργος συνάμα το μπουκάλι τον κάνει τεμπελάκο και καλοπερασάκια και δεν θέλει να ζοριστεί, όσο στρίτζω και αν ακούγομαι, εγώ προτείνω άστον να κλάψει και θα πεινάσει και αν δει πως το μόνο που υπάρχει είνα αυτό, θα το δεχτεί. Είναι να το πάρει αποφαση, λαικά να σπάει ο τσαμπουκάς του που λέω κι εγώ για το δικό μου όταν γίνεται ιδιοτροπάκι, ας κλάψει και μισή ώρα, πως το γράφεις να μου πεις τώρα αυτό... κάντο και μετα θα πάρει το στήθος, γιατί αν του κάνεις το χατήρι, και θηλάζει πιο αραια, θα χαθεί και το γάλα σου και θα πάθεις υπογαλακταιμία, λιγότερη ζήτηση, λιγότερη παραγωγή που λένε, και μετά θα σταματήσει τελείως. Και όση ώρα και αν μείνει το γάλα στο στήθος δεν παθαίνει τίποτε και δεν αλλάζει η γεύση του, δεν είναι σαν του ψυγείου που μπαγιατεύει, σκέψου ότι τη νύχτα κάνουμε και έξι και παραπάνω ώρα να τα θηλάσουμε αλλά το πρωί ή μες στη νύχτα, το τρώνε με λαχτάρα. Και όταν θα αρχίσετε φρούτο σαν κι εμας ή και σουπίτσα αργότερα και αν τρώνε και γιαουρτάκι το απόγευμα, τότε θα γίνει ακόμη πιο αραιή η ανάγκη τους για γάλα ώσπου θα περιοριστεί στο πρωί - μεσημέρι - βράδυ, ή πρωί - βράδυ. Που εγώ έχω δύο φίλες που το συνέχισαν έτσι μέχρι που το μωρό τους έγινε 1,5 χρονών και άλλες και πολύ περισσότερο και έτσι θέλω και εγώ, ε αυτό το γάλα που μένει 12 ωρες μες στο στήθος και μαζεύεται, είναι το ίδιο καλό και μάλιστα ότι καλύτερο για τα μωρά μας για χίλιους δυο λόγους, και δεν θα μιλήσω για αντισώμτα και άλλα τέτοια αλλά προχθές η μαμά μου άκουσε και είδε για να είμαι ακριβής στην τηλεόραση να λένε πως τα μωράκια που θηλάζουν, το βάρος που προσλαμβάνουν είναι μυικός ιστός σε αντίθεση με αυτά που πίνουν ξένο γάλα και είναι περισσότερο λίπος. Οπότε αν έχετε και παραπανίσιο βάρος, ας είναι καλύτερα μυες. Εγώ θυμάμαι, και δεν κάνω πλάκα αλλά μιλάω πολύσοβαρά, την Ευγενία μέχρι που άρχισε να τρέχει και μου έγινε τσάκνο, μες στην κυταρρίτιδα και τα μπουτάκια της όλο τρύπες τρύπες, είχα φρικάρει και δεν ήταν παχουλό μωρό, κανονική πάνω στην μεσαία καμπύλη ανάπτυξης και πιο ψηλή, ενώ ο μπέμπης έχει απειροελάχιστη αν ζουλιχτεί κάπου, δεν ξέρω αν φταίει που είναι και αγόρι αλλά είναι γενικά πολύ σφιχτό μωρό και ενώ το βλέπεις και λες είναι κανονικος αδύνατος, αυτό που είπε ο παιδάτρος είναι τον πιάνεις, τον παίρνεις αγκαλιά και καταλαβαίνεις πως είναι καλό μωρό, βαρύ και γεμάτο, έχει και τις διπλίτσες στα μπουτάκια του, και όπως είπε, τώρα με τα φρουτάκια και τις σουπίτσες θα παχύνει για τα καλά!!! Αν έχεις κι άλλες απορίες και μπορώ να σου τις λύσω... πες ε;

Την καλημέρα μου στην παρέα! Κριθαράκι δεν είναι, μάλλον κάποιο τσίμπημα από κουνούπι το οποίο ήταν περισσότερο μολυσμένο. Ήδη έχει καλμάρει αρκετά αλλά ακόμη έχει σημάδι.

Ο μικρός το βράδυ μου ξανά αναίβασε πυρετό 39,6! Μετά το πονστάν άρχισε να πέφτει μετά από μία ωρα! Τώρα ακόμη κοιμάται το πουλάκι μου. Είναι που είναι αδύνατος, τώρα θα αδυνατίσει πάλι, τα νεύρα μου μέσα. Δεν δέχεται και πολλά πολλά όταν είναι έτσι... ούτε το θερμόμετρο να του βάλω πόσο μάλλον για κομπρέσες!

Ευτυχώς κάτι κοιμήθηκα το βράδυ παραπάνω.

tinkerbell έγραψε:Ελιζάκι, ευχαριστούμε παρα πολύ, η αλήθεια είναι ότι η Ευγενία επέμενε πα΄ρα πολύ για τον παιδικό, κάθε φορά που πήγαινε στην τουαλέτα έλεγε, τώρα θα πάω στον παιδικό, τι εδώ θα κάτσω και κάθε παιδάκι που γνώριζε στο παρκο το ρωτούσε αν πηγαίνει σχολείο και όταν έβλεπε σχολικό τρελαινόταν. Πήγε και η φιλενάδα της και γειτόνισσα, οποτε τη στείλαμε κι εμείς στον ίδιο και έχει τρελή χαρά που παιζει με τα παιδάκια και αγαπάει τις δασκάλες της και τρώει και στο τραπέζι, σχεδόν όλο φαί της χωρίς να διαλέγει (εγώ της μαγειρεύω), της βάζουν και σαλιάρα άκουσον άκουσον, και την κρατάει, και όταν γυρίζει σπίτι θέλει νάνι και δεν κάνει χαζομάρες όπως λέει και η ίδια, και όλο σιγοτραγουδάει, το μια ψείρα εδώ, μια ψείρα εκεί, μια ψείρα παραπέρα... και άλλα πολλά. Βγάζει και τα ρουχαλάκια της και τα πάει στα άπλυτα και τα παππουτσάκια της στην άκρη και πίνει πιο συχνά νερό και πάει στην τουαλέτα μόνη της γιατί εκει έχουμε μικρούλες και της καλοάρεσαν και τώρα το γιογιο μας είναι άχρηστο. Κάνει και κοτσιδάκια επιτέλους που κόντευε να τυφλωθεί με τη μαλλούρα μες στα μάτια και σήμερα τη ρώτησα, να σου κάνω κι εγώ κοτσιδάκια; Και μου λέει είσαι δασκάλα; Λέω κι εγώ, αν σε βολεύει, είμαι δασκάλα, κάτσε να σου κάνω... και μου απάνταει, καλά δασκάλα μου!!! Αλλά το πιο σημαντικό, επιτέλους κάθεται και μόνη της και ασχολείται με τα παιχνίδια της και ζωγραφίζει και κάνει πράγματα νιώθοντας ασφάλεια για τον εαυτό της, δε με θέλει συνέχεια πάνω απο το κεφάλι της, μπορώ να κάνω κι εγώ μια δουλειά, να κάτσω σαν άνθρωπος. Άλλο παιδάκι σας λέω, άλλο παιδί, και ακόμη πιο κοινωνική που ήταν και με το παραπάνω αλλά τώρα πιάνει κουβέντα με τους πάντες, και τι κάνεις, και πως πάει; Και αμα τη ρωτήσεις πως τη λένε, λέει εσένα πως σε λένε... και μετά λέει το δικό της, που απο ΝΙ με τον καιρό έγινε ΝΙΑ και μετά ΝΙΝΙΑ και τώρα προσπαθούμε και για το ΕΥΓΕΝΙΑ ολόκληρο. Που να την ακούσετε να λέει, καλά είμαι, η μαμά καλά, ο μπαμπάς καλά, ο μπέμπης καλά... εσένα η μαμά σου τι κάνει, ο μπαμπάς σου, ο μπέμπης σου; Έπρεπε όλοι να έχουν μπέμπη... τώρα πια το κατάλαβε ότι δεν έχουν όλοι αλλά μαμά και μπαμπά γιατί να μην έχουν όλοι; Έχουμε ένα θέμα... η δασκάλα μας είπε ότι είναι πανέξυπνη και δεν παραμυθιάζεται εύκολα, θέλει πολυ μπουρου μπούρου. Και πάνω απ΄όλα έγινε διεκδικητική κάπως... προχθές μια φίλης της πήγε να της πάρει ένα παιχνίδι της εδώ στο σπίτι και ήθελε να το παίξει αυτή και της το βούτηξε αγρίως, και με εξέπληξε και έπρεπε πρωτοφανώς να τη μαλώσω κάπως αλλά όχι και πολύ, είπαμε να ξεφύγουμε λίγο απο το προφίλ "κοτούλα", να μην τις αρπάζουμε, να ορμάμε και λίγο. Αλλά μετά άρχισε να λέει στη φίλη της που είχε πάρει όλα τα μπισκότα μπροστά της, "γιατί δε μου δώνεις;" και της έβαλε στο στόμα κάμποσα και της απαντάει τη δικιά μου "με μπούκωσες". Ήταν όλα τα λεφτά κι οι δυό τους!!! Και άλλα πολλά, πρέπει να επισκεφτώ το θέμα με τις ατάκες γιατί έχω πολύ υλικό!!!

Καλέ εσείς έχετε προσαρμοστεί πλήρως!!! Μακάρι όλα τα παιδάκια να ήταν σαν την Ευγενία!
Σε βλέπω Μαράκι μου να βγάζεις μαλλί στη γλώσσα από το πολύ μπουρου μπουρου στην κόρη για να καταλαβαίνει ορισμένα πράγματα.
Χαίρομαι ιδιαίτερα που της έκανε καλό ο παιδικός σταθμός, όντως την άλλαξε τελείως. Και εσύ θα είσαι σίγουρη ότι το κοριτσάκι σου περνάει όμορφα με τα άλλα παιδάκια!

Kalli έγραψε:Την καλημέρα μου στην παρέα! Κριθαράκι δεν είναι, μάλλον κάποιο τσίμπημα από κουνούπι το οποίο ήταν περισσότερο μολυσμένο. Ήδη έχει καλμάρει αρκετά αλλά ακόμη έχει σημάδι.

Ο μικρός το βράδυ μου ξανά αναίβασε πυρετό 39,6! Μετά το πονστάν άρχισε να πέφτει μετά από μία ωρα! Τώρα ακόμη κοιμάται το πουλάκι μου. Είναι που είναι αδύνατος, τώρα θα αδυνατίσει πάλι, τα νεύρα μου μέσα. Δεν δέχεται και πολλά πολλά όταν είναι έτσι... ούτε το θερμόμετρο να του βάλω πόσο μάλλον για κομπρέσες!

Ευτυχώς κάτι κοιμήθηκα το βράδυ παραπάνω.

Στο μάτι βρήκε να σε τσιμπήσει; Αφού περνάει μη μιλάς καθόλου!!! Φιλάκι να του δώσω;

Περαστικούλια στο Γιωργάκη. Ταλαιπωρείται το μικρούλη μου. Σήμερα πως είναι;

Καλημέρα από την ταλαίπωρη οικογένεια! Σήμερα ο μικρός τραγουδάει! χιχιχι Στις 4.50 π.μ.του ανέβηκε στο 39,6 και μετά από μία ώρα άρχισε να κατεβαίνει! Πριν μισή ώρα του έδωσα πονστάν γιατί ετοιμαζόταν να ανεβάσει πάλι. Ευτυχώς και έφαγε, όρεξη είχε, ευδιάθετος! Δόξα το Θεό μάλλον 3ήμερο το βλέπω.

Δροσούλα ε;